Човечкиот фактор е најголемиот негативен фактор. Низа поплави се случуваат токму поради човекот, кој придонел да нема нормален хидролошки процес во земјава. Според хидрологот Васко Стојов од Управата за хидрометеоролошки работи , поради непланираните градби, сечењето на дрвјата, големиот број патишта низ шумите, неисчистените корита и вештачкото задржување на водата за нечии лични потреби се соочуваме со поплави и со чести излевања на реките.
Последните поплави од поројните дождови што се случија во Тетовско, во кои загинаа четири лица, од кои три деца, се само уште една причина да се отвори темата што, всушност, си правиме сами на себе. Во поплавите по поројните дождови во тетовски регион се оштетени околу двесте куќи , најмногу во Шипковица. Повеќе од 80 лица побарале медицинска помош – сите жители на Шипковица, Селце, Џепчиште и Мала Речица. Се трага по уште две лица. Прво дошло до собирање на водите од поројниот дожд во едно импровизирано езерце во место веднаш над Шипковица, во кое со години несовесни луѓе фрлале најразновидно ѓубре. Набргу потоа, со огромна брзина низ стрмите падини на Шар Планина се спуштила буица носејќи со себе и огромни карпи, тешки по повеќе стотици килограми, дрвени трупци и кал.
– Не сум излегол на терен во Шипковица, но тоа што морам да го нагласам е дека при изградбата на куќи мора да се внимава да не се гради во суводолица. Непланското градење, големиот урбанистички бран не оди во заштита на луѓето од вакви незгоди. Напротив, придонесува тие да се случуваат – коментира Стојов.
Покрај непланското градење и пресекот на земјата, влијание има и неконтролираното сечење на дрвјата. Крадењето дрвја, како и сечењето на дрвјата и засеците што се прават за патиштата низ шумите, по кои, главно, се движат камионите што превезуваат дрва, дополнително придонесуваат за поројни поплави. Тие патишта се нови канали по кои се движи водата, место да се впие во земја. Така водата прерано излегува на површина и се спушта многу брзо по самиот пат.
– Ова што се случи со Шипковица и со околните села во значителна мера се должи и на неконтролираното сечење на шумите на Шар Планина. Треба сега да се запре тоа, да се почне со пошумување на голините. Потребно е да се почне и со расчистување на одводните канали – вели Бајрам Реџепи, жител на шарпланинското село Селце и координатор на советничката група на ДУИ во Советот на Општина Тетово.
Стојов коментира дека при правењето на плановите за градба воопшто не се води сметка за водата и за нејзиниот пад. Градењето треба да се следи со отворени очи, особено кога се во прашање конструкциите, косините, свлечиштата, подвозниците и, секако, водните текови.
– Се гради без да се размислува за водата и за нејзиниот пад. Место водата по природен пат да се впие во земјата, потоа да следува процес на хидратација и подземно да истекува, водата се задржува на површината. Зелените површини некогаш, каде што земјата ја впивала водата, сега се претворени во бетон. Сега таа вода излегува на улица, се покачува водостојот во првите водотоци. Со подземните гаражи се влијае и на спуштање на нивото на подземните води што води до слегнување на земјиштето, што, пак, влијае на стабилноста на темелите на куќите. Се урбанизираат средини без да се води сметка за водата, се појавуваат урбани поплави, кои ни се случуваат и во Скопје. Мора водата да се задржи во горните текови – коментира Стојов.
Проблем се и нечистите корита – повторно човечки фактор. Насипи на коритата, бујна вегетација, неисчистени профили кај мостовите, нерешениот проблем со отпадот , фрлањето ѓубре во реките од страна на луѓето – ова е и најголемата причина за локалните поплави во изминатите години.
Поројните поплави дневно носат по 14 жртви
Последната поплава во Шипковица е поројна поплава. Кај поплавите на големите реки мала е опасноста од жртви. Но кај поројните поплави водата урива сѐ пред себе. Носи многу жртви, од кои 50 проценти се деца, кои немаат време да реагираат. Просечно, на светско ниво, дневно има по 14 жртви од поројни поплави, од кои повеќе од половина се деца.
Во Македонија посебен проблем претставуваат поројните поплави што се последица на краткотрајни интензивни врнежи, настанати како последица на специфични атмосферски услови, посебно во летниот период. Таквите краткотрајни бури можат да бидат причина за локални краткотрајни поплави, кои нанесуваат големи материјални штети, посебно ако се зафатени поголеми урбани средини. Во поројните поплави од 1995 година вкупните директни штети изнесуваа 2,930 милиони денари – вели Стевко Стефаноски, раководител на Секторот за аналитика, процени и стратегиско планирање во Центарот за управување кризи.
Најголемите поплави во Македонија
Преданијата велат дека од Вардар се забележани поплави во 1566 година, 1573 година, 1718 година, 1748 година. Архивските податоци од Управата за хидрометеоролошки работи говорат за низа поплави – некои според преданија, но за некои има и записи. Според записите, Вардар поплавил во 1777 година, 1799 година, 1800 година, 1856 година, 1858 година, 1876 година, 1878 година, 1886 година 1895 година и 1897 година. Во 20 век се споменуваат поплавите во 1916 година, 1935 година, потоа поплавата две години подоцна, големата поплава во Скопје во 1962 година, поплавата во која најмногу настрада тетовскиот регион во 1979 година. Најголем и најбогат со вода е вардарскиот слив. Поплавите на овој слив најчесто се случуваат како последица на излевањето на реката Вардар или на некоја од поголемите притоки. Податоците за најголемите поплави на овој слив забележани во минатото покажуваат дека екстремно високи води на Вардар се јавуваат со повратен период од 39 до 40 години. Циклично, секоја четириесетта година територијата на сливот на реката Вардар се карактеризира со долготрајни и обилни дождови, кои резултираат со екстремно високо ниво на водата, чијашто последица се катастрофални поплави.
Во ноември 1962 година Скопје го зафати поплава. Поплавени беа околу 5.000 куќи. Пред поплавата, поројни дождови паѓаа подолг период. Тој кобен ден, Вардар почна да се излева и да ги поплавува околните маала и улици. Во првиот удар, најзагрозени беа Идадија, маалата покрај реката, како и плоштадот со центарот на градот. Сите улици околу центарот беа поплавени.Поплавени беа Офицерскиот дом, Главната пошта, Народната банка, Стоковната куќа, Ристиќевата палата, Народниот театар…. Околу Градскиот стадион се оформи цело езеро, кејот беше под вода. Улицата Цветан Димов беше претворена во река. Избиваа подземните води, се излеа реката Серава. На одделни места во градот, водата достигнувала ниво од 1,5 метар, па дури до три метри.
Во ноември 1979 година се поплави Тетово. Се излеа реката Пена уништувајќи голем број објекти во Горна чаршија. Заради овозможување нормален проток на водата, со динамит е урнат стариот турски камен мост од 16 век пред тетовскиот архив, познат како Мост на кавазите. Во оваа поројна поплава во која се излеа Пена, но и нејзините притоки, беше поплавен голем дел од Тетовско.
Во 1995 година се поплави Неготинско. За 165 минути наврнале 175 литри дожд на квадратен метар. Поплавата во краткиот период оставила огромни материјални штети, но поминала без човечки жртви. Покрај Темјаничка Река има широк појас без куќи, па така водата што течела надвор од коритото имала слободен простор на движење.
Во 2008 година се поплавија општините Радовиш и Конче. Поројни дождови паднаа на местото Суводолица над Радовиш, каде што речиси никогаш или многу ретко врне. Огромната вода направи еден вид езеро пред браната направена од ѓубре што со години го фрлале жителите на градот. По половина час врнење целото тоа ѓубре со огромно количество вода се излеа надолу во градот и го поплави. Загинаа две лица.
Во 2010 година надојде водата во Охридско Езеро. Надојдената вода во езерото поради вештачкото задржување немаше каде да се излее. Поплавени се куќи.
Тука се и поплавите во последните три години. Се случи големата поплава во Пелагонија каде што се излеа водата од каналите за наводнување пред да се влее во Црна Река. Се случија поплави во Штипско, Чешиново и Облешево, Велешко.
Стојов потсетува на зачестените поплави во Кумановско. Вели во Средорек се направени куќи меѓу две реки. Луѓето навлегуваат меѓу две реки, фрлаат отпад, ја заградуваат водата за да добијат површина за садење. Надоаѓаат води и носат сѐ пред себе.
Пишува: Билјана Зафирова
(Текст објавен во 153. број на неделникот „Република“, 7.08.2015)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.