Појавата на радикализми од различен облик е засилен приказ на современите политичко-безбедносни релации на глобално ниво. И Македонија не претставува исклучок. Појавата на комбинација на религискиот и на политичкиот, како и на етничкиот радикализам, е силно изразена во земјава. Научната публикација „Кризите на модерниот свет – регионални и глобални предизвици за либералната демократија наспроти религиозниот фундаментализам“ истражува на кое ниво се употребува религискиот радикализам како алатка за остварување на политичките цели изразени преку политичкиот радикализам. Младите истражувачи велат дека токму концептот за остварување на политичките цели и доживеаните фрустрации при нивното неостварување го произведуваат политичкиот радикализам, кој, пак, од своја страна, претставува движечки потенцијал за создавање на другите видови радикализми.
– Неоспорно е дека религискиот радикализам може да биде исклучително силна алатка. Ова особено е карактеристично за Балканот како регион, доколку имаме предвид дека, главно, националните идентитети се во основа религиски идентитети, а тоа го засилува потенцијалот за употреба на религискиот радикализам – велат младите истражувачи во публикацијата, која е во издание на Институтот „РесПублика“ на Правниот факултет „Јустинијан Први“, при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ и Фондацијата Конрад Аденауер со седиште во Скопје.
Свртување кон „нови племиња“
– Етничката преродба, која е сè подоминантна во последните децении, влијае врз етнизацијата на цивилното општество. Процес што се заканува да ја претвори демократијата во етнократија. Цивилното општество место да создава индивидуи граѓани, создава индивидуи што се поборници на колективни права и групен идентитет. Соочени сме со групи индивидуи, кои се оддалечуваат од целта да прераснат во граѓани и, во преден план, ја ставаат лојалноста кон својот етнос. Тоа може да се дефинира како примордијална лојалност и свртување кон состојба на „нови племиња“ (трибализам). Цивилното општество, несомнено, е врзано и со постоењето на секуларноста. Парафразирајќи го Карл Шмит дека политиката е секуларизирана теологија, а исламот e инкомпатибилен со секуларноста (со исклучок на земјите што создале секуларни републики), каде што место создавање цивилно општество, се создаваат калифати, цивилното општество се соочува со уште еден предизвик, а тоа се идентитетските прашања и верските убедувања – вели Иван Иванов, еден од истражувачите од тимот предводен од доцент д-р Иванка Додовска.
Тој коментира дека во Македонија дојде до израз етнизацијата на цивилното општество затоа што невладините организации се формираат најчесто и врз етничка основа. Тоа не ја подига свеста за граѓанство и свеста за заедницата како целина, туку го отежнува јавниот дијалог, што подоцна се одразува и врз работата на институциите.
Верска нетрпеливост кај младите
Истражувањето на тимот поаѓа од анкета за мерење на ставовите на студентите од Хрватска и на студентите од Македонија. Повеќе од дванаесет проценти од македонските студенти не се согласуваат да работат на заеднички проекти со студентите од друга национална и верска припадност. Процентот кај хрватските студенти е нула.Наспроти ова, повеќе од 85 проценти од студентите Хрвати би работеле заеднички проект со луѓе од друга национална или верска припадност. Од македонските студенти, тоа би го направиле 70 проценти. Рамнодушното однесување е најизразено кај Македонците со 17,1 проценти. Истражувачите велат дека студентите во Македонија покажуваат забележлив процент на нетолерантност, што претставува супстрат за создавање религиски и национален радикализам како алатка за политички радикализам.
Дури 41,5 проценти од студентите Македонци се рамнодушни за прашањето дали би прифатиле заедничкото живеење со студенти од друга национална и верска припадност. Една четвртина од нив, дури 26,8 проценти, не се согласуваат да живеат со некој што не е од нивна национална или верска припадност. Наспроти ова, 4,9 проценти од хрватските студент се изјасниле дека немаат проблем да живеат со некој што не е од иста вера.
– Ова покажува дека во Македонија постои критична маса на млади луѓе кај кои може да се влијае во насока на поддршка на национален и религиски радикализам – сметаат истражувачите.
Испитаниците со православна вероисповед нивото на загрозеност од религиски радикализам го сместуваат во горната половина на скалата, приближно една третина од испитаниците сметаат дека е на некое средно ниво, додека 10 проценти сметаат дека е изразено високо нивото на загрозеност. 44,4 проценти или една половина од испитаниците од муслиманска вероисповед сметаат дека религискиот радикализам во Македонија претставува средно ниво на загрозеност за безбедноста. Карактеристично е тоа што само 11,1 проценти од испитаниците муслимани дале перцепција за повисоко ниво на загрозеност.
– Гледајќи според религиозната припадност на испитаниците, внимание привлекуваат одговорите на испитаниците муслимани, кои религискиот радикализам не го перцепираат како изразена закана врз безбедноста на земјава и загрозување на личната и на јавната безбедност – коментираат истражувачите и додаваат дека токму резултатите добиени од овој пресек на истражувањата укажуваат на постоењето критична маса млади луѓе во земјава, кои можат поради својата изразена социјална дистанца да бидат употребени за спроведување политичка нетолерантност заснована врз религиски идентитет.
Погрешно сфаќање на поимите
Магистер Ивана Атанасоска, една од учесничките во ова истражување, вели дека концептот на мултикултура сам по себе не може да се оцени позитивно или негативно. Според неа, битна е неговата примена во општеството, кои мултикултурни вредности и практика се применливи во даденото општество и имаат потенцијал да го унапредат, а кои вредности и практика може да доведат до интензивирање на општествените проблеми и да имаат негативен ефект.
Мартин Бузалковски, апсолвент на правниот факултет и дипломираниот политиколог Сара ал-Бандер го посочуваат погрешното сфаќање на термините. Велат исламскиот фундаментализам во својата суштина го означува доследното враќање кон вистинските религиски извори и темели, каде што се подразбира буквалното сфаќање и прифаќањето на Куранот. Исламскиот фундаментализам еминентно е политички настроен, иако неговата мотивација е чисто верска. Означува правец во науката, во кој исламските теолози ги истражуваат изворите и фундаментите на исламот, односно Суната и Куранот, и тие во никој случај не смеат да се поистоветуваат со радикалните групи (Хамас, Исламската држава, Ал Каеда), кои пропагираат и шират омраза и насилство, а се нарекуваат фундаменталистички. „Верскиот радикализам“, кој западните држави го идентификуваат со „исламскиот радикализам“, претставува еден од најопасните видови на манифестација на тероризмот.
– Верскиот фундаментализам претставува термин што се однесува на различните политички идеологии и движења, кои настојуваат целиот општествен живот да го усогласат со доследна интерпретација на одредени религиски доктрини. Нашата желба за создавање една универзална перспектива е ограничена од непостоењето структура при секој обид за конкретното дефинирање на фундаментализмот. Со тоа, фундаментализмот најопшто можеме да го дефинираме како движење што е радикално во поглед на неговите цели, екстремно во поглед на неговите методи и буквално во однос на држењето до пишаните религиски извори – велат тие.
(Пишува: Билјана Зафирова
Текст објавен во 127. број на неделникот „Република“, 6.02.2015)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
Последни
-
Сензационално: Северина се разведува од Игор, поради познатата водителка!
-
Фатална сообраќајка кај Струмица: Со „Корса“ излетал од патот, загинал на лице место
-
Шон Пен во Истанбул: Ќе снима документарец за убиениот новинар Џамал Кашоги (видео)
-
Димитров: Зборовите „нација со комплекс“ се извадени од контекст