Во 2013 година кинескиот претседател Си Ѓинпинг ги најави плановите за две масивни трговски и инфраструктурни мрежи што ја поврзуваат Источна Азија со Европа, Новиот пат на свилата (исто така, познат како Економски појас по патот на свилата) и Поморскиот пат на свилата. По една година, овие иницијативи брзо стануваат реалност како што Пекинг покажува дека е подготвен од зборови да премине на дела.
Светски познатиот бизнис-портал „Блумберг“, повикувајќи се на кинески владини претставници, известува дека Кина планира да создаде фонд од 16,3 милијарди долари за изградба и за проширување железнички пруги, патишта и цевководи во кинеските провинции, кои се дел од планираниот Економски појас по патот на свилата. Масивните инвестиции ќе помогнат во засилувањето на економскиот развој на посиромашните области во внатрешноста на Кина, што е главна цел на Економскиот појас по патот на свилата.
Во меѓувреме, Пекинг, исто така, планира да промовира политика што ќе ги охрабри кинеските банки да им дадат пари на заем на другите земји по должината на планираниот пат. А, тоа е во прилог кон средствата за финансирање во инфраструктурата што Кина им ги вети на партнерите од Патот на свилата – 1,4 милијарда долари за развој на инфраструктурата на пристаништето во Шри Ланка, 50 милијарди долари за инфраструктурни и енергетски договори во Централна Азија, 327 милиони долари за помош на Авганистан, вклучувајќи и изградба на железнички пруги, патишта, електроенергетски објекти, пишува кинескиот весник „Чајна дејли“. Со формирањето на Азиската банка за инвестиции во инфраструктурата, се очекува уште поголем прилив на средства за подобрување на инфраструктурата во регионот. Според процените на весникот „Вајт чајна тајмс“, вкупната вредност на Економскиот појас по патот на свилата, ќе достигне астрономска сума од 21,1 трилиони долари.

Кинеската државна новинска агенција „Синхуа“ неодамна објави ажурирана, интерактивна мапа на која се претставени двата проекта на Патот на свилата. Споредбата со претходната верзија на мапата на „Синхуа“ открива голем број нови станици што биле додадени во изминатите шест месеци, меѓу кои и Москва во Русија, Душанбе во Таџикистан, Џакарта во Индонезија и Коломбо во Шри Ланка. Пекинг сѐ уште ја проширува својата листа на потенцијални партнери. За време на неговата неодамнешна посета на Кина, авганистанскиот претседател Ашраф Гани укажа на желбата на неговата земја да биде дел од проектот.
Во повеќето случаи, Патот на свилата лесно се продава. Регионалните партнери (особено помалите и често занемарени земји како Малдиви) се желни да добијат кинеска помош за изградба на инфраструктура, која е од суштинско значење за нивниот народ. Како што портпаролот на кинеското Министерство за надворешни работи, Хунг Леи, на една неодамнешна конференција за печат изјави дека се потребни се функционални патишта за едно место да може да се збогати. Кина, можеби, е единствениот подготвен извор на меѓународна помош во помалку познатите земји. И во земји што имаат неколку големи моќници што се борат за своите интереси (државите во Централна Азија, државите во Индиски Океан, особено државите во Источна Европа), дарежливоста на Кина може да предизвика еден вид „тендерска војна“, која ќе ги охрабри ривалите на Кина да почнат да финансираат и да привлекуваат дипломатско внимание со постапки што во други околности не би ги направиле.
За Кина, Економскиот појас по патот на свилата и Поморскиот пат на свилата претставуваат можност за проширување на кинескoто влијание, но и откривање на помеката страна на Пекинг. Нивната реализација ќе ја зголеми трговската размена на Кина со целиот евроазиски континент. Во исто време, бидејќи Пекинг ја плаќа сметката за развојот на неопходната инфраструктура, огромната трговската мрежа ќе го зголеми бројот на регионални влади што ќе ја гледаат Кина како покровител и добротвор, а не како закана. Тоа ќе биде двојна добивка – зголемувајќи го своето влијание во регионот, Кина ќе создаде и поубава слика за себе.
Економската моќ на Кина e во подем. Пекинг природно се обидува да ги искористи предностите на својата поволна финансиска состојба за да го зголеми влијанието на надворешната политика. Не е случајно тоа што некои ги споредуваат Економскиот појас по патот на свилата и Поморскиот пат на свилата на Кина со Маршаловиот план донесен од страна на САД по Втората светска војна. Во двете ситуации, растечка глобална моќ сака да ги искористи своите економските предности за да ги оствари целите на надворешната политика (вклучувајќи ја основната цел за одржување на својата домашна економија). Маршаловиот план го помогна основањето на САД како сериозна велесила, а Пекинг се обложува дека неговите Патишта на свилата можат да го направат истото.
Извори: „Дипломат“
Превод: Ана Цветаноска
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.


