Ко­стен-пи­ре

Ко­га зна­еш де­ка дош­ла есен во Скоп­је? Ко­га ули­ца „Ма­ке­до­ни­ја“ ќе за­ми­ри­са на пе­че­ни ко­сте­ни. Ко­га пред „Пе­ли­стер“ ве­ќе се вр­тат на жар те­тов­ски ко­сте­ни, го­ле­ми, круп­ни и „ти се сме­ат“. Те ма­мат да ги ку­пиш. Про­сто, ми­ри­сот ти ги ско­ко­тка ноз­дри­те и не мо­жеш да одо­ле­еш да по­ми­неш а да не ку­пиш. Ма­кар ед­ен грст.

По­ра­но ги про­да­ваа за­ви­тка­ни во вес­ник. Ќе ка­жеш за ко­лу па­ри са­каш, тол­ку ќе ти из­ме­рат и ќе ти ги за­ви­тка­ат во вес­ник. Ќе ги из­ме­рат на ва­ги­те со ма­ли та­со­ви – за гра­мо­ви, и та­ка уште же­шки ти ги по­да­ва­ат во фи­шек на­пра­вен од стар вес­ник. Де­нес за пе­че­ни­те ко­сте­ни има хар­ти­е­ни ќе­си­ња.

Ама де­нес има сѐ и се­што на скоп­ски­от пло­штад – од пу­ка­ни, пре­ку кроф­ни, до сла­до­лед и сок­чи­ња. Но, тез­ги­ња­та со ко­сте­ни­те уште сто­јат на ста­ро­то ме­сто – пред вле­зот во Град­ски­от тр­гов­ски цен­тар, на из­ле­зот од ГТЦ пред Сто­пан­ска бан­ка и пред „Пе­ли­стер“. Во еден пер­и­од, во вре­ме­то на мо­е­то сту­ди­ра­ње, се­ко­ја сре­да има­ше по­пуст 50 про­цен­ти в ки­но. И ко­га ќе дој­де­ше есен, ки­но, ко­сте­ни и ли­мен­ка „скоп­ско“ пи­во – беа ри­ту­ал се­ко­ја сре­да, до­де­ка не пад­не снег. Со вре­ли­те ко­сте­ни и ли­мен­ка­та пи­во одиш на кеј да ги гле­даш ег­зи­би­ци­и­те на скеј­те­ри­те. То­гаш беа во за­че­ток.

Ко­сте­ни­те се ја­дат пе­че­ни и ва­ре­ни. Ако ги пе­че­те до­ма, на шпо­рет, ри­зи­ку­ва­те цел стан да ви ми­ри­са, ама, пак, вкус­ни се. Са­мо ќе ги за­се­че­те на ед­на ста­на, вклу­че­те две ринг­ли и па­ра­лел­но мо­же­те да ги пе­че­те и по­тоа да им се сла­ди­те. Ако уба­во ги ис­пе­че­те, а не да ги за­го­ри­те, уба­во ќе се лу­пат. За­тоа, ко­га ги пе­че­те до­ма, пр­во за­греј­те ја ринг­ла­та уба­во, па на­ма­ле­те ја тем­пе­ра­ту­ра­та.

Ва­ре­ни­те ко­сте­ни се мно­гу по­лес­ни за го­тве­ње. Из­миј­те ги уба­во и ста­ве­те ги во дла­бок сад полн со во­да за да се ва­рат. Нај­че­сто им тре­ба еден час. Е по­тоа се мал­ку здо­дев­ни за лу­пе­ње, по­себ­но ако сте не­стрп­ли­ви, а ви се ја­де. За­тоа, нај­до­бра ва­ри­јан­та е ко­стен-пи­ре или, ка­ко што скоп­ја­ни ми­лу­ва­ат да го ка­жат „ке­стен-пи­ре“. Лес­но е за при­го­тву­ва­ње, го има во по­ве­ќе ва­ри­јан­ти, со шлаг, без шлаг, со рум, со мле­ко, со сла­тка пав­ла­ка. Ова што го пред­ла­гам е со­се­ма обич­но, ама мно­гу вкус­но. Отка­ко со гме­чал­ка ќе ги исит­ни­те ва­ре­ни­те ко­сте­ни, по­леј­те ги со чо­ко­ла­ден пре­лив, на­пра­вен до­ма. Мно­гу е ед­но­ста­вен, со тем­на чо­ко­ла­да, пу­тер, ше­ќер, рум или ка­ков би­ло друг ли­кер, ва­ни­лин ше­ќер.

Во еден пер­и­од на екс­пан­зи­ја на сла­ткар­ни­ци во Скоп­је, ко­га поч­наа да се про­да­ва­ат се­ка­кви ко­ла­чи­ња, ко­стен-пи­ре се пра­ве­ше и до ден де­нес се пра­ви са­мо и иск­лу­чи­тел­но во сла­ткар­ни­ца­та „Крин“. По­ра­но се на­о­ѓаа на пр­ви­от кат во ГТЦ, а со го­ди­ни на­на­зад е сме­сте­на спро­ти гим­на­зи­ја­та „Јо­сип Броз – Ти­то“. Ко­стен-пи­ре­то и жи­то­то се ре­тки автен­тич­ни мар­ки на оваа сла­ткар­ни­ца…

Пи­ре од ко­сте­ни со пре­лив од чо­ко­ла­да

Со­стој­ки:

400 гра­ма ва­ре­ни и ис­чи­сте­ни ко­сте­ни

100 гра­ма ше­ќер

150 гра­ма чо­ко­ла­да

1 ла­жи­ца пу­тер

1 па­кет­че ва­ни­лин ше­ќер

1 дл рум

Под­го­то­вка:

Ко­сте­ни­те се гме­чат и со пи­ре­то се пол­нат ча­ши или, пак, пи­ре­то се ста­ва во дла­бо­ка стак­ле­на чи­ни­ја. По­тоа пи­ре­то се пре­ле­ва со чко­лад­ни­от пре­лив и се ла­ди во фри­жи­дер.

При­го­тву­ва­ње на пре­ли­вот

Ше­ќе­рот се ва­ри со мал­ку во­да за да се до­бие густ шер­бет (да се вле­чат кон­ци). Во гу­сти­от шер­бет се до­да­ва­ат чо­ко­ла­да­та, пу­те­рот, па­кет­че­то ва­ни­лин ше­ќер и ру­мот. На крај до­бро се про­ме­шу­ва и уште то­пол се пре­ле­ва врз пи­ре­то од ко­сте­ни.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.