Потресна исповед на возачот под чии тркала настрада момче со санка: Плачев додека го извлекував, се молев да преживее!

Како куршум влета под автомобилот. Кога ми кажаа дека е мртов, само повторував, “Како, како”, вели Ивица Ѓокиќ за смртта на Јован Савиќ (7). Вриштев, повикував на помош, и никој не реагираше. Детето беше под колата и не можев да го извадам сам. Ги грабнав санките, ги турнав под колата, и тие скршија, зграбив летваи таа се скрши…Плачев додека го ваедв … Се молев да преживее Го држев во раце, му дадав вештачко дишење и му го масирав срцето, но сето тоа беше залудно. Оваа слика ќе ме следи сè додека живеам.

Ова, со едвај чуен глас, го раскажува Ивица Ѓокиќ (39), под чиј автомобил седумгодишниот Јован Савиќ беше прегазен во четвртокот, кога со санката влета право под тркалата. Детето одело на училиште со својот соученичка по замрзната патека од својот дом до фреквентниот Радикински пат. Околу 12.35, Ѓокиќ исто така поминувал по улицата со “Форд мондео”. Со него била и четиринаесетгодишна ќерка, која ја возел во училиште.

Мојата ќерка преживеа бидејќи се замрзнала

Мојата ќерка беше во времето на несреќата со Јован и доживеа голема траума. Нејзиниот татко, Ненад Цветковиќ, вели дека детето не може да се смири откако нејзиниот другар починал пред нејзините очи.

– Прво се санкаа пред нашата куќа. Меѓутоа, со оглед на тоа што снегот не бил доволно зацврстен, санкањето не се одвивало брзо и отишле во неговата куќа. И ете … – вели Цветковиќ и додава дека неговата ќерка преживеала бидејќи во последен момент закочила:

– Го видела автомобилот и закочила со нозете во снег, се вкопала. Таа има големи трауми, морам да најдам стручна помош за неа.

Автомобилот бил исправен

“Возев полека бидејќи имаше снег на патот кога се качував, и пред самиот крај на угорницата речиси застанав. Одеднаш видов куршум дете со санка влетува под колата. Притиснав на сопирачката и се свртев надесно, но момчето влета под колата. Колку што можев да видам момент порано, неговите нозе беа испружени, и тој беше навален на задниот дел од санката и се слизна директно под автомобилот – ја опишува трагедијата на очајниот човек и продолжува:

Девојчето што беше со него ги испружи нозете и ги закопа во снегот. Таа падна на земја, но веднаш стана, па сфатив дека е неповредена. Излегов од колата и почнав да го извлекувам момчето, и веднаш го фрлив телефонот кај ќерка ми и и ‘реков да ја повика брзата помош. Уште двајца луѓе дојдоа и ги повикаа помош. Го држев детето додека лекарите не дојдоа. Кога ми кажаа дека е мртов, дека го скршил вратот, само повторував: “Како, како”, додека мојата ќерка врескаше.

Несреќниот Ѓокиќ вели дека е утврдено дека нема вина кај него.

“Двапати дадов крв за да се провери дали има алкохол, немав ништо да сокријам, никогаш не пијам. Техничката проверка покажа дека автомобилот е во совршена состојба, но тоа ми е слаба утеха. Не можев да го спасам детето, можеби тоа беше неизбежно, можеби тоа мораше да се случи, но зошто тоа да ми се случи на мене, зошто да го носам на мојата душа – очајува соговорникот.

Телото на момчето го презеде Институтот за судска медицина.. Јован денеска беше погребан.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.