Банди, не Ганди: Заев е Ганди, колку што шарената беше револуција

Во креш­чен­до­то на сво­јот без­и­де­ен, па­те­ти­чен и пла­те­нич­ки тво­реч­ки не­мир, сдсмов­ски­те стра­те­зи по­втор­но се над­ми­наа се­бе­си. Ве­ру­ва­ле или не, а со нив одам­на сѐ е ве­ро­јат­но, За­ев ста­на Ган­ди?!

Про­во­ка­то­рот и иде­ен тво­рец на со­бра­ни­ски­те ин­ци­ден­ти, кој це­ли три го­ди­ни си игра со ид­ни­на­та на сопс­тве­на­та зем­ја и на­ци­ја, исти­от тој што при си­лен елан бо­јо­су­ва­ше ин­сти­ту­ции со сво­и­те ша­ре­ни по­си­но­ци и по­ќер­ки, кои ги вдо­ми во пар­ти­ја­та и во пар­ла­мен­тот, љу­би­те­лот на ска­пи авто­мо­би­ли, те­рен­ски во­зи­ла и на грч­ки ха­ци­ен­ди, во очи­те на не­го­ви­те не­до­вет­ни ју­риш­ни­ци се транс­фор­ми­ра­ше, ни по­мал­ку, ни по­ве­ќе, во Ма­хат­ма Ган­ди.

Без тро­шка срам, за пер­де не­ма ни абер, стру­мич­ки­от моќ­ник и ми­ли­о­нер, те­жок нај­мал­ку 12 ми­ли­о­ни евра (соз­да­де­ни во ре­жим), хе­до­нист, опор­ту­нист и по­ли­тич­ки аван­ту­рист и ка­ми­ка­ѕе, го спо­ре­ди­ја со ос­но­во­по­лож­ни­кот на ин­ди­ска­та др­жа­ва, чо­ве­ко­љу­бец и тво­рец на не­на­сил­ни­от гра­ѓан­ски от­пор?! По­сто­јат ед­на ми­ли­јар­да раз­лич­ни при­чи­ни зо­што За­ев не е, ни­ту не­ко­гаш ќе би­де Ган­ди, но про­па­ган­да­та си ги пра­ви сво­е­то. Што е след­но, Ше­ке­рин­ска ќе ста­не Мај­ка Те­ре­за?

Црно и бело, предавник и патриот, Заев и Ганди…

Ган­ди е поз­нат ка­ко та­тко на на­ци­ја­та. Мо­же­те ли да го за­мис­ли­те За­ев ка­ко та­ков? Ве по­ла­зу­ва­ат мор­ни­ци, се раз­би­ра, за­тоа што по­и­мот та­тко на на­ци­ја­та оз­на­чу­ва чо­век што ги са­ка сво­ја­та зем­ја, име, на­ци­ја, исто­ри­ја, иден­ти­тет, ја­зик, хим­на, зна­ме, грб. Са­ка сѐ што е не­го­во, би­ло ин­ди­ско или ма­ке­дон­ско. Да, оз­на­чу­ва па­три­от, не­што што не­ма ни­ка­ква до­пир­на точ­ка со са­мо­на­ре­че­ни­от мур­тин­ски спа­си­тел. За­ев е убе­ден де­ка не е „црп­нат“ од ни­ва­та за да би­де, ед­но­став­но, фр­лен на­стра­на. Асо­ци­ја­ци­ја­та со „црп­ну­ва­ње­то“, пак, мно­гу­ми­на ја по­вр­зу­ва­ат со ча­до­рот и со рол­ја­та што му ја на­ме­нил на За­ев во раз­не­би­ту­ва­ње­то на сопс­тве­на­та зем­ја.

Да, овој пат, раз­бес­не­ти­те не­до­вет­ни ме­ди­ум­ски стра­те­зи на За­ев му го ста­ви­ја оре­о­лот на Ган­ди за да го до­ло­ват лаж­ни­от мо­мен­тот на ви­стин­ски­от не­на­си­лен от­пор, кој Ин­ди­е­цот го пра­кти­ку­ва­ше, но за­бо­ра­ви­ја на фа­ктот де­ка исти­от тој ли­дер на СДСМ це­ли три го­ди­ни, бу­квал­но, се­којд­нев­но го про­во­ци­ра­ше и раз­бес­ну­ва­ше на­ро­дот. Уште ед­но бит­но пра­ша­ње, За­ев мо­же­ше да го из­бег­не кон­та­ктот со, со пра­во, раз­бес­не­ти­от на­род, има­ше и вре­ме и шан­са за ева­ку­а­ци­ја (све­дош­тва од пар­ла­мен­тар­на­та згра­да), но са­ми­от тој со на­ме­ра оста­нал та­му за да се со­о­чи со гра­ѓа­ни­те со чи­и­што иден­ти­тет­ски обе­леж­ја и др­жа­ва јав­но си игра ве­ќе 10 го­ди­ни. Уште од 2008 го­ди­на (ви­тка­ње­то „кич­ма“ за име­то) ја­де­ње­то жи­ви лу­ѓе и нај­а­ве­ни­от пар­ти­ски ре­ван­ши­зам (мно­гу па­ци­фи­стич­ки и ган­ди­ев­ски), пре­ку кон­три­те на ма­ке­дон­ски­от па­три­о­ти­зам (јав­но приз­на де­ка не им при­ле­га), те­ле­фон­ско­то приз­на­ние за пу­ка­ње на из­бо­ри (ми­ро­тво­ре­цот Ган­ди, не­ли), ди­ри­ги­ра­ње­то кри­за и са­мо­у­ни­шту­ва­ње­то на ид­ни­на­та на сопс­тве­на­та зем­ја и на­род, па сѐ до ини­ци­ја­тив­на­та ка­пис­ла со ти­ран­ска­та пла­тфор­ма.

Да не за­бо­ра­ви­ме, уште пред Се­ла, Ка­са­ми и Ах­ме­ти да по­мис­лат на не­ка­ква пла­тфор­ма, ос­но­ва­та ја по­ста­ви За­ев во Берн, со дво­ја­зич­но­ста и „уба­ви­на­та“ на фе­де­ра­ли­за­ци­ја­та на Швај­ца­ри­ја. По­тоа, исти­от тој што ѝ ку­му­ва­ше, „со две ра­це“ ја пре­гр­на и, за­ра­ди пу­ста власт, ја при­фа­ти пла­тфор­ма­та, ко­ја тре­ба да ја сме­ни др­жа­ва­та. Ап­со­лут­на иден­тич­ност, сѐ што не­ко­гаш Ган­ди по­са­кал во жи­во­тот за сво­ја­та Ин­ди­ја, не­ли. Да не бе­ше тра­ди­ци­о­нал­но за­па­лен и кре­ми­ран пред очи­те на сво­јот на­род, си­гур­но ќе се пре­вр­ту­ва­ше во гро­бот при се­ко­ја спо­ред­ба со мур­ти­не­цот. За­ев е Ган­ди тол­ку кол­ку што ша­ре­на­та на­пра­ви­ја бе­ше ре­во­лу­ци­ја. До ден де­нес таа е свет­ски срам за по­и­мот….

Антиколонијализмот на Ганди и чадорот на Заев

Ед­на ра­бо­та осо­бе­но „бо­де очи“ при ка­ква и да е спо­ред­ба на Зо­ран За­ев со Мо­хан­дас Ка­рам­чанд Ган­ди. Ин­ди­ски­от та­тко на на­ци­ја­та, ко­го на­ро­дот го на­ре­че Ма­хат­ма (ве­ли­ко­душ­ни­от, до­сто­инс­тве­ни­от) е нај­поз­на­ти­от свет­ски не­на­си­лен бо­рец про­тив ко­ло­ни­ја­лиз­мот и стран­ски­те вли­ја­ни­ја.

Знак на пре­поз­на­ва­ње на „на­ши­от“ Зо­ран За­ев, пак, е стран­ски­от ча­дор и ду­зи­на­та ам­ба­са­до­ри и дип­ло­ма­ти, кои тол­ку се­срд­но, ор­но и без за­др­шка по­сто­ја­но ги оправ­ду­ва­ат и ми­лу­ва­ат не­го­ви­те ан­ти­на­ци­о­нал­ни дејс­тва. За­мис­ле­те ги са­мо зас­лу­же­ни­те епи­те­ти на Ган­ди, ве­ли­ко­душ­ни­от и до­сто­инс­тве­ни­от, до име­то на опор­ту­ни­стот Зо­ран. Ма­хат­ма За­ев?! До­сто­инс­тве­ни­от или ве­ли­ко­душ­ни­от За­ев?! Страш­на, не­ве­ро­јат­на не­по­доб­ност, ко­ја при­ле­га на мон­ти­пај­то­но­ска па­ро­ди­ја. Слич­на на „Бра­ја­но­во­то жи­тие“, во ко­ја се­га, освен спа­си­те­лот За­ев, кај нас за­и­гра и но­си­те­лот на ли­кот на Клис, Ги­ли­јам и Па­лин. Да, во Ма­ке­до­ни­ја ток­му Бра­јан ја игра­ше рол­ја­та на Бра­јан. Се­ка­ко, збо­ру­ва­ме за пос­лед­на­та епи­зо­да во ко­ја на­ста­пи ста­ти­стот Хојт Бра­јан Ји, а во ко­ја „спа­си­те­лот“ Зо­ран бе­ше са­мо ста­тист. Неј­се, уште ед­на про­ѕир­на и про­чи­та­на при­ка­ска…

И до­де­ка Ган­ди го по­све­ти и го да­де сво­јот жи­вот во и за ос­ло­бо­ду­ва­ње на сво­ја­та та­тко­ви­на, „на­ши­от“ ли­дер на СДС без М, це­ла­та до­се­гаш­на жи­вот­на енер­ги­ја ја на­со­чи кон ома­ло­ва­жу­ва­ње на др­жав­ни­от иден­ти­тет, уни­тар­ност и на­ци­ја. Ба­рем до­се­га, се­ка­ко де­ка би се ра­ду­ва­ле ко­га би нѐ де­ман­ти­рал со но­ви­те дејс­тва. Ва­ка, ме­сто Ма­хат­ма, по­до­бро му при­ле­га Ха­шим (Ха­шим зна­чи уни­шту­ва­чот, ма­кар на леб, но и на дру­ги ра­бо­ти). За­мис­ле­те са­мо, Ха­шим За­ев, иа­ко Агим оно­ма­стич­ки со­се­ма му при­ле­га на прет­ход­но­то име (Зо­ран и Агим има­ат исто зна­че­ње – ра­ѓа­ње на де­нот, зо­ра). По­ве­ден од фи­ло­зо­фи­ја­та на по­кро­ви­те­лот Со­рос (ко­ја, нај­ве­ро­јат­но, не ни ја раз­би­ра, а за што, нај­ве­ро­јат­но, му по­ма­га „по­у­ба­ва­та“ по­ло­ви­на Рад­ми­ла) ли­де­рот е нав­ле­зен во не­бу­лоз­но­ста на иде­и­те за не­по­сто­е­ње на­ци­о­на­лен иден­ти­тет, над­на­ци­о­нал­ни те­ла што го има­ат пос­лед­ни­от збор во од­лу­ки­те на др­жа­ви­те итн. Ред не­ло­гич­ни глу­по­сти, кои се про­ти­ват на исто­ри­ја­та и чо­веч­ко­то по­сто­е­ње. За­е­ви­сти нас­пре­ма ган­ди­сти би би­ле бор­ги нас­пре­ма па­три­о­ти…

Заев вс Ганди – материјалното наспрема духовното

„На све­тот има се­дум гре­во­ви: бо­гат­ство без труд, ужи­ва­ње без ка­ра­ктер, тр­го­ви­ја без мо­рал, на­у­ка без ху­ма­ност, обо­жу­ва­ње без жр­тва и по­ли­ти­ка без прин­ци­пи“.

Ова е ед­на од нај­поз­на­ти­те мис­ли на Ма­хат­ма Ган­ди. Го­лем дел од на­ве­де­ни­те гре­во­ви, пак, се не­и­зо­ста­вен дел од се­којд­нев­на­та ег­зи­стен­ци­ја на вр­ху­шка­та на СДСМ и на не­го­ви­от ли­дер. Дел од нив, без раз­ли­ка да­ли се „ки­ра­џии“, ад­во­ка­ти, „про­фе­си­о­нал­ни“ по­ли­ти­ча­ри или но­ви­на­ри, се за­вис­ни­ци од пр­ви­те три гре­во­ви, но си­те се сил­но обе­ди­не­ти во пос­лед­ни­от.
Се ви­ка по­ли­ти­ка без прин­ци­пи. Ка­ко про­мо­то­ри на Со­ро­со­ва­та иде­о­ло­ги­ја, тол­ку не­со­од­вет­на и ту­ѓа на ов­деш­ни­от мен­та­ли­тет и кул­ту­ра, ма­ки­ја­ве­ли­стич­ки­те че­да што се во­дат од ма­кси­ма­та „вла­ста ги оправ­ду­ва средс­тва­та“ жи­ве­ат во со­се­ма раз­ли­чен свет од сво­и­те гра­ѓа­ни. Ка­ко то­гаш и би го раз­бра­ле по­ри­вот на тие сто­ти­ци ил­ја­ди лу­ѓе што се­ко­ја ве­чер ги пол­нат ули­ци­те? Ка­ко не­кој од СДСМ во­оп­што и би оправ­дал не­што тол­ку не­до­хо­дов­но? Се­ка­ко, освен тие нив­ни сим­па­ти­зе­ри што сфа­ти­ја де­ка се про­да­де­ни и изи­гра­ни и мар­ши­ра­ат за­ед­но со сво­и­те со­гра­ѓа­ни…

Уште ед­на поз­на­та мис­ла на Ган­ди ве­ли: „Ги мра­зам при­ви­ле­ги­и­те. Се­то тоа што не мо­же да се по­де­ли со на­род­ни­те ма­си, ка­те­го­рич­но го од­би­вам!“

Аха, при­ви­ле­ги­и­те. Збо­ру­ва­ме за „ау­диjа“, „пор­шеа“ и џи­по­ви од 80-ина ил­ја­ди евра, ха­ци­ен­ди и ви­кен­дич­ки од сто­ти­ци ил­ја­ди, јах­ти, АТВ-а, спи­е­ње од 2.000 евра на ве­чер, чан­ти од 2-3.000 евра, ко­сту­ми од исто тол­ку? Да, ед­но­став­но­ста и чо­ве­ко­љу­би­е­то на Ган­ди нас­пре­ма ча­ла­мот и не­пре­суш­на­та жел­ба на вр­ху­шка­та на СДС без М да по­ка­жат де­ка се по­и­на­кви и по­бо­га­ти, а со тоа се по­драз­би­ра­ло де­ка се по­ум­ни и по­у­ба­ви…

Да, тој ви­стин­ски­от Ган­ди ве­лел: „Бо­га­ти­те мо­ра­ат да жи­ве­ат ед­но­став­но, за си­ро­маш­ни­те, ед­но­став­но, да мо­жат да жи­ве­ат“.

Банди е многу поблизок од Ганди

„Не чув­ству­вам ви­на за ни­што, ги жа­лам тие што чув­ству­ва­ат ви­на“. Ова не е ка­жа­но од Ган­ди, се раз­би­ра. Но, мо­ра да приз­на­е­те, сто­па­ти по­ве­ќе им при­ле­га на на­ве­де­ни­те ли­ко­ви од СДСМ, од ко­ја би­ло од мис­ли­те на Ма­хат­ма.

Проб­ле­мот е што ова не е мис­ла на Ган­ди ту­ку на Бан­ди. Има и ри­ма, не­ли.

За жал, најм­но­гу на СДСМ и на вр­ху­шка­та, пос­лед­на­та мис­ла е мис­ла на Тед Бан­ди, еден од нај­поз­на­ти­те аме­ри­кан­ски и свет­ски се­ри­ски убиј­ци. Чо­ве­кот на ду­ша има по­ве­ќе од три­е­сет убис­тва, а тоа што го ка­ра­кте­ри­зи­ра е што тоа го пра­вел тол­ку мно­гу го­ди­ни, се­ко­гаш ус­пе­вај­ќи да му из­бе­га на за­ко­нот. Ве по­тсе­ту­ва не не­ко­го?

Глав­на­та при­чи­на за ова е што бил мно­гу те­ме­лен, упо­рен, убав и ха­риз­ма­ти­чен. Пр­во­то или те­мел­но­ста, до­кол­ку го про­е­кти­ра­ме слу­ча­јот на Бан­ди на по­ли­тич­ка­та сце­на во Ма­ке­до­ни­ја, е по­ве­ро­јат­но ка­ра­кте­ри­сти­ка на „ча­до­рот“, а дру­ги­те две де­лум­но одат в при­лог на опо­зи­ци­ска­та при­ка­ска. Зна­е­те, по во­ста­но­ве­ни­от ур­нек, на­мет­нат од исти­от тој „ча­дор“,ко­га за­бе­ле­жаа де­ка Ка­ти­ца не­ма дел од овие ка­ра­кте­ри­сти­ки, ѝ ги на­мет­наа Лен­че и Фа­ти­ме. До­бро, ха­риз­ма­та по­втор­но не­до­сти­га­ше.

Но чу­му За­ев и вр­ху­шка­та би би­ле поб­ли­ски до Бан­ди, ме­сто до Ган­ди?

Збо­ру­ва­ме за чо­век што за­се­га е са­мо се­ри­ски уби­ец во обид. Уби­ец на на­ци­о­нал­но­то. Ко­га збо­ру­ва­ме за се­ри­ски, пак, збо­ру­ва­ме за име­то, зна­ме­то, ја­зи­кот, хим­на­та, гр­бот, др­жа­ва­та, иден­ти­те­тот и „се­ри­ја“ на си­те не­го­ви обе­леж­ја и за Ма­ке­до­ни­ја ка­ква што ја зна­е­ме и, не дај Бо­же, са­мо па­ме­ти­ме. Де­фи­ни­тив­но, „но­ва­та“ еки­па на СДСМ е поб­ли­ска до Бан­ди откол­ку до Ган­ди…

Тед Бан­ди, пак, ка­ко на­ра­во­у­че­ние, при су­де­ње­то из­ја­вил: „Оп­штес­тво­то са­ка да ве­ру­ва де­ка мо­же да ги иден­ти­фи­ку­ва зли­те и ло­ши лу­ѓе, но тоа не е мож­но. Не по­сто­јат сте­ре­о­ти­пи…“

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 244. број на неделникот „Република“, 5.5.2017)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.