Димовски: Во СДСМ има и патриоти

По се­дум го­ди­ни ди­ре­ктор на пар­ти­ски­от Цен­тар за ко­му­ни­ка­ции, за­ми­ну­ва­те на но­ва по­зи­ци­ја, ко­ор­ди­на­тор на пра­те­нич­ка­та гру­па пред­во­де­на од нај­го­ле­ма­та пар­ти­ја ВМРО-ДПМНЕ. Се умо­ри­вте ли од се­којд­нев­на­та ко­му­ни­ка­ци­ја со но­ви­на­ри­те или во пра­ша­ње е нов пре­диз­вик?
Димовски: Во­оп­што не ста­ну­ва збор за умор, на­про­тив. Но­ва­та функ­ци­ја, ко­ор­ди­на­тор на пра­те­нич­ка­та гру­па на ВМРО-ДПМНЕ и на ко­а­ли­ци­ја­та За по­до­бра Ма­ке­до­ни­ја ќе ба­ра уште по­ве­ќе енер­ги­ја и уште по­ве­ќе жар во из­вр­шу­ва­ње­то. По­ми­нав се­дум го­ди­ни на по­зи­ци­ја­та ди­ре­ктор на Цен­та­рот за ко­му­ни­ка­ции на ВМРО-ДПМНЕ и це­нам де­ка тоа е со­се­ма до­во­лен пер­и­од во кој имав мож­ност да по­ка­жам и на­чин на ра­бо­та и ре­ал­ни ре­зул­та­ти од мо­ја­та ра­бо­та и од ра­бо­та­та на ти­мот со кој ра­бо­тев. Ко­му­ни­ка­ци­ја­та со но­ви­на­ри­те, но во исто вре­ме и ко­му­ни­ка­ци­ја­та со си­те дру­ги гра­ѓа­ни што се над­вор од на­ше­то по­ли­тич­ко се­којд­не­вие, е пре­диз­вик, но и пред­ност. Ре­чи­си се­ко­гаш, ток­му од оваа ка­те­го­ри­ја гра­ѓа­ни, се­ка­ко, вклу­чи­тел­но и но­ви­на­ри­те, по­ли­ти­ча­ри­те мо­же да слуш­нат мно­гу до­бри и ре­ал­ни кри­ти­ки, кои по­ма­га­ат во про­фе­си­о­нал­но­то из­вр­шу­ва­ње на за­да­чи­те. Та­ква­та пра­кти­ка знае да од­зе­ме мно­гу вре­ме, не­ко­гаш и да пре­диз­ви­ка кра­тко­трај­на нер­во­за, да ба­ра мно­гу по­јас­ну­ва­ња и до­об­јас­ну­ва­ња, но по­ли­ти­ча­ри­те ги др­жи на штрек и ги пра­ви мно­гу по­од­го­вор­ни. По­ра­ди се­то, но и по­ра­ди ка­ра­кте­рот на функ­ци­ја­та ко­ор­ди­на­тор на нај­го­ле­ма­та пра­те­нич­ка гру­па, јас се­ко­гаш ќе оста­нам до­ста­пен за вас но­ви­на­ри­те.

Вие и прет­ход­но бе­вте пра­те­ник и еден од најг­лас­ни­те го­вор­ни­ци во Со­бра­ни­е­то, во што е пре­диз­ви­кот да се би­де ко­ор­ди­на­тор на нај­го­ле­ма­та пра­те­нич­ка гру­па?
Димовски: На­ша­та де­мо­крат­ска и пар­ла­мен­тар­на тра­ди­ци­ја е ре­ла­тив­но кра­тка во спо­ред­ба со тра­ди­ци­ја­та на раз­ви­е­ни­те за­пад­ни де­мо­кра­тии. Два­е­се­ти­на го­ди­ни се во исто вре­ме и до­во­лен, но и не­до­во­лен пер­и­од за да ги ви­ди­ме и да ги над­ми­не­ме си­те пре­диз­ви­ци на ед­на пар­ла­мен­тар­на де­мо­кра­ти­ја. При тоа би са­кал да наг­ла­сам и да по­вто­рам де­ка ние сè уште го сов­ла­ду­ва­ме пар­ла­мен­та­риз­мот и де­ка сè уште има мно­гу по­ли­ња за не­го­во раз­ви­ва­ње и по­до­бру­ва­ње во пог­лед на поз­на­чај­на уло­га на пар­ла­мен­тот, во пог­лед на по­го­ле­ма бли­зи­на со гра­ѓа­ни­те, во пог­лед на по­до­бру­ва­ње на це­лис­ход­но­ста од на­ша­та ра­бо­та. Тоа ќе би­де кон­ти­ну­и­ран пре­диз­вик.

На што се дол­жи фа­ктот де­ка Со­бра­ни­е­то ве­ќе не е тол­ку атра­ктив­но за јав­но­ста ка­ко на по­че­то­кот во де­ве­де­сет­ти­те го­ди­ни на ми­на­ти­от век, ко­га и обич­ни­те гра­ѓа­ни са­каа ди­рект­но да ја сле­дат ра­бо­та­та на пар­ла­мен­тар­ци­те? Имам впе­ча­ток де­ка од раз­лич­ни при­чи­ни пра­те­ни­ци­те се пла­шат да го ка­жат сво­јот ли­чен став за мно­гу ра­бо­ти и во исто вре­ме да го по­ка­жат ду­хот. Со иск­лу­чок на Ам­ди Ба­јрам, не­ма­ме дру­ги лу­ѓе што со на­род­ски ја­зик зна­ат да ја кре­нат јав­но­ста на но­зе.
Димовски: До­бар пра­те­ник мо­ра да знае го­лем кван­ти­тет по­да­то­ци, за­кон­ски нор­ми, ста­ти­сти­ка, ком­па­ра­тив­ни искус­тва од дру­ги др­жа­ви во ре­ла­тив­но го­лем број со­се­ма раз­лич­ни об­ла­сти. До­бар пра­те­ник мо­ра да би­де во се­којд­не­вен кон­такт со гра­ѓа­ни­те. До­бар пра­те­ник тре­ба да би­де при­сто­ен при­мер за сво­ја­та око­ли­на. До­бар пра­те­ник мо­ра да ги сле­ди си­те за­кон­ски и по­ли­тич­ки ини­ци­ја­ти­ви што се прос­ле­де­ни во Со­бра­ни­е­то на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја. Не е са­мо го­вор­ниш­тво­то не­што по кое мо­же­ме и тре­ба да ја ме­ри­ме ра­бо­та­та на пра­те­ни­ци­те.

До­кол­ку СДСМ ре­ши да не се вра­ти во Со­бра­ни­е­то, ќе има­ме ли по­го­ле­ма по­ли­тич­ка кри­за откол­ку што ја имав­ме по 24 де­кем­ври?
Димовски: Од оваа ди­стан­ца не мо­же да се про­це­ни тоа би­деј­ќи сè уште не зна­е­ме на што сè е под­го­твен СДСМ са­мо и са­мо да ни на­не­се ште­та нам ка­ко вла­де­јач­ка стру­кту­ра. За жал, не ус­пе­ва да ви­ди де­ка со сво­и­те по­стап­ки и по­ли­ти­ка, во су­шти­на, не ни на­не­су­ва ди­рект­на ште­та нам, ка­ко на свој по­ли­тич­ки опо­нент, ту­ку ѝ на­не­су­ва огром­на ште­та на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја и на си­те гра­ѓа­ни. Впро­чем, не­го­ва­та по­греш­на по­ли­ти­ка и по­стап­ки ги гле­да­ат си­те и нам се­ко­гаш ни е по­лес­но да им се спро­тив­ста­ви­ме со со­се­ма по­и­на­ков при­стап од не­го­ви­от, со по­го­ле­ма од­го­вор­ност, со по­го­лем от­чет и со по­го­лем ква­ли­тет. Но ште­ти­те што ги на­не­су­ва, ако про­дол­жи и по­на­та­му, мо­же да има­ат го­ле­ми пос­ле­ди­ци за це­ла­та др­жа­ва и за си­те гра­ѓа­ни. Отсус­тво­то на опо­зи­ци­ја­та од пар­ла­мен­тот ќе вли­јае и на не­го­ва­та ра­бо­та, но ќе вли­јае и на впе­ча­то­кот што ќе го има­ат за Ма­ке­до­ни­ја си­те над­во­реш­ни фа­кто­ри. Ако е тоа цел­та и ако цел­та е да се ури­ва уг­ле­дот на Ма­ке­до­ни­ја, да се за­гу­би пре­по­ра­ка­та, да се бр­ка­ат ин­ве­сти­то­ри­те, то­гаш СДСМ оди ток­му по тој пат. СДСМ мо­ра да на­у­чи де­ка не­го­ви­те сла­би ре­зул­та­ти не се плод на ни­ту еден за­го­вор и на ни­ту ед­на при­чи­на за ко­ја са­ми­от збо­ру­ва, ту­ку се плод на тоа што не­ма про­гра­ма и ја­сен по­ли­тич­ки кон­цепт, не­ма кон­стант­на по­ли­ти­ка и прав­ци, не­ма ква­ли­тет­ни ка­дров­ски пред­ло­зи, има иск­лу­чи­тел­но сла­бо ли­дерс­тво, не ус­пе­ва да ја при­фа­ти и приз­нае од­го­вор­но­ста за гре­шки­те во тран­зи­ци­ја­та и не­ма ни­ка­ква стра­те­ги­ја за до­бра ко­му­ни­ка­ци­ја со јав­но­ста.

Исте­ку­ва ро­кот за вра­ќа­ње на опо­зи­ци­ја­та во Со­бра­ни­е­то.
Димовски: Тоа е неј­зи­на ра­бо­та и неј­зи­на про­це­на, но и неј­зи­на од­го­вор­ност. Јас знам де­ка во со­ста­вот на пра­те­нич­ка­та гру­па на СДСМ и на не­го­ва­та ко­а­ли­ци­ја има мно­гу од­го­вор­ни и се­ри­оз­ни лу­ѓе. Има лу­ѓе за кои лес­но мо­жам да ка­жам де­ка се па­три­о­ти и си ја са­ка­ат сво­ја­та др­жа­ва. Да­ли ќе смог­нат си­ла да ја про­ме­нат по­ли­ти­ка­та на сво­ја­та пар­ти­ја или ќе смог­нат си­ла са­ми­те лич­но да се ди­стан­ци­ра­ат од оваа по­губ­на по­ли­ти­ка, оста­ну­ва на нив и е са­мо нив­на од­го­вор­ност. Во клуч­ни мо­мен­ти во жи­во­тот и во по­ли­ти­ка­та не смее да има кал­ку­ли­ра­ње, ту­ка мо­ра да се сле­дат чо­веч­ки­те прин­ци­пи и вред­но­сти. Впро­чем, во ва­кви мо­мен­ти се гле­да си­ла­та на се­кој од нас, ка­ко гру­па, но, пред сè ка­ко един­ка. Ние по­сто­ја­но апе­ли­рам до пра­те­нич­ка­та гру­па на СДСМ да се вра­зу­ми и да пре­ста­не со де­стру­ктив­на­та по­ли­ти­ка и по­стап­ки. Овој пат, мно­гу јас­но и нед­вос­мис­ле­но тоа го пра­ви и ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца. Проб­ле­ми­те се ре­ша­ва­ат на ма­са, а таа ма­са, ме­та­фо­рич­ки ка­жа­но, е Со­бра­ни­е­то на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја.

Зо­што се отка­жа СДСМ од мож­но­ста сво­и­те по­ра­ки да ги пра­ќа пре­ку со­бра­ни­ски­от ка­нал?
Димовски: Тоа е ин­те­рес­но пра­ша­ње. Со­бра­ни­е­то на Ма­ке­до­ни­ја е единс­тве­ни­от др­жа­вен ор­ган од кој има по­сто­јан и кон­ти­ну­и­ран пре­нос на те­ле­ви­зи­ски­те екра­ни, со по­мош на кој гра­ѓа­ни­те има­ат де­та­лен увид во на­ша­та ра­бо­та. Ако се ви­сти­ни­ти твр­де­ња­та на чле­но­ви­те на СДСМ де­ка не­ма­ат до­во­лен ме­ди­ум­ски про­стор, то­гаш нив­ни­те че­сти од­лу­ки да из­ле­гу­ва­ат над­вор од ра­бо­та­та на Со­бра­ни­е­то, на­ви­сти­на, не­ма­ат ни­ка­ква ло­ги­ка. Или не ја збо­ру­ва­ат ви­сти­на­та или са­ми­те свес­но ѝ на­не­су­ва­ат ште­та на сво­ја­та пар­ти­ја. До­пол­ни­тел­но, би са­кал да наг­ла­сам де­ка со ед­ни од не­кол­ку­те из­ме­ни на ре­гу­ла­ти­ви­те што се од­не­су­ва­ат на ра­бо­та­та на Со­бра­ни­е­то од ми­на­ти­те го­ди­ни, во­ве­дов­ме ин­сти­тут Со­вет на со­бра­ни­ски ка­нал со кој тре­ба да пре­тсе­да­ва пот­пре­тсе­да­те­лот на Со­бра­ни­е­то, из­бран по пред­лог на нај­го­ле­ма­та опо­зи­ци­о­на гру­па. На овој на­чин тие и кон­крет­но и ди­рект­но мо­же да вли­ја­ат во по­до­бру­ва­ње на ме­ди­ум­ска­та об­ласт за ко­ја по­сто­ја­но го­во­рат ка­ко за проб­ле­ма­тич­на, но, очиг­лед­но, не са­ка­ат да ја при­фа­тат ка­ко пре­диз­вик на кој тре­ба да се ра­бо­ти. Ја из­би­ра­ат по­лес­на­та ва­ри­јан­та, да кри­ти­ку­ва­ат, а ни­што да не сра­бо­тат.

Че­сто сте лич­но кри­ти­ку­ва­ни од опо­зи­ци­ја­та де­ка сте тво­рец на ко­му­ни­ка­ци­ска­та стра­те­ги­ја на пар­ти­ја­та, ко­ја ус­пе­ва да по­бе­ди де­вет па­ти по ред, но во не­га­тив­на смис­ла, де­ка вие, всуш­ност, сте ди­ре­ктор на цен­тар за ма­ни­пу­ла­ции, а не за ко­му­ни­ка­ции.
Димовски: Пра­ша­ње­то го да­ва и од­го­во­рот. Ус­пеш­на ко­му­ни­ка­ци­ја на по­ли­тич­ка пар­ти­ја по­драз­би­ра ко­му­ни­ка­ци­ја што по­бе­ду­ва. Знам де­ка таа ра­бо­та че­сто знае да пре­диз­ви­ка не­го­ду­ва­ње и кри­ти­ки кај опо­нен­ти­те или кај ме­ди­у­ми­те што им се бли­ски, но, исто та­ка, знам де­ка ко­му­ни­ка­ци­ска­та стра­те­ги­ја на пар­ти­ја­та во ко­ја сум член се­ко­гаш е ба­зи­ра­на на кон­крет­ни и јас­ни ар­гу­мен­ти и на се­ри­оз­но по­ста­ве­ни вред­но­сти. Ние ни­ко­гаш не сме се из­ло­жи­ле да пре­зен­ти­ра­ме во јав­но­ста не­што што не е ви­сти­на. Тоа ни би­ло и ќе оста­не вр­вен при­о­ри­тет. Тоа е та­ка за­тоа што лу­ѓе­то што учес­тву­ва­ле во оваа ра­бо­та зна­ат кол­ку вре­ди да­де­ни­от збор пред гра­ѓа­ни­те. Ние ни­ко­гаш не сме се игра­ле со до­вер­ба­та, ко­ја ма­ко­трп­но сме ја гра­де­ле. Пре­зен­ти­ра­ње­то на ви­сти­на­та не­ко­гаш бо­ли, не­ко­гаш пре­диз­ви­ку­ва не­га­тив­ни ре­ак­ции, за кои сум све­сен и ги раз­би­рам, но од­го­вор­но­ста за тоа не ја но­си тој што пре­зен­ти­ра не­га­тив­ни при­ме­ри, пре­кр­шу­ва­ња на за­ко­ни или пре­кр­шу­ва­ња на етич­ки не­пи­ша­ни нор­ми, ту­ку ја но­си тој што се ре­шил да си игра со за­ко­ни­те, со лу­ѓе­то или со пра­ви­ла­та, а се на­де­вал де­ка ни­кој не­ма да доз­нае за тоа.
Лич­но, ќе бев по­сре­ќен ако ме­сто кри­ти­ки­те и тен­ден­ци­оз­ни­те на­па­ди кон ме­не, кон Цен­та­рот и кон си­те лу­ѓе вклу­че­ни во на­ша­та ра­бо­та, од дру­га­та стра­на ви­дам кон­ку­рен­тен нат­пре­вар. Тоа ќе бе­ше по­до­бро за СДСМ за­што ќе му но­се­ше по­до­бри ре­зул­та­ти, тоа ќе бе­ше по­до­бро и за нас, за­што и нас ќе нè сти­му­ли­ра­ше уште по­ве­ќе да ра­бо­ти­ме, но, пред сè, ќе бе­ше по­до­бро и за Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја за­тоа што гра­ѓа­ни­те ќе имаа по­ши­рок и по­раз­но­ви­ден из­бор на по­ли­ти­ка. За жал, тоа не бе­ше и не е слу­чај.

За­ев збо­ру­ва за зло­стор­нич­ко здру­жу­ва­ње ме­ѓу ва­ша­та пар­ти­ја и ме­ди­у­ми­те.
Димовски: За­ев не раз­би­ра или не са­ка да раз­бе­ре де­ка клу­чот на ус­пе­хот во на­ша­та ра­бо­та не се крие ни­ту во ме­ди­у­ми­те, ни­ту во Из­бор­ни­от за­ко­ник, во кој беа вне­се­ни си­те нив­ни ба­ра­ња, ни­ту, пак, во из­би­рач­ки­от спи­сок, ту­ку клу­чот на ус­пе­хот се крие во тоа да­ли ра­бо­ти­те или не, да­ли оста­ва­те вид­ли­ви ре­зул­та­ти зад се­бе или не, да­ли лу­ѓе­то ви ве­ру­ва­ат или не. Сè дру­го е фолк­лор, кој се­ко­ја по­ли­тич­ка сце­на мо­ра да го има. Го има­ат за­пад­ни­те де­мо­кра­тии, го има­ме и ние. Јас ја раз­би­рам не­го­ва­та по­тре­ба да про­на­о­ѓа оправ­ду­ва­ња за сво­и­те иск­лу­чи­тел­но сла­би из­бор­ни ре­зул­та­ти, но би по­со­чил де­ка до­бар по­ли­ти­чар е тој по­ли­ти­чар што знае да се но­си со проб­ле­ми­те и што не ги об­ви­ну­ва си­те око­лу се­бе за сво­и­те сла­бо­сти.

Те­ма­та со ме­ди­у­ми­те е прив­леч­на ка­ко за СДСМ та­ка и за мно­гу дру­ги лу­ѓе, кои не­ма­ат кон­крет­на ра­бо­та зад се­бе, па се оби­ду­ва­ат да им по­пу­ва­ат и да им ка­жу­ва­ат на си­те дру­ги око­лу се­бе ка­ко тре­ба да ра­бо­та­та и да по­ста­пу­ва­ат. Во Ма­ке­до­ни­ја има огро­мен број зна­чај­ни ме­ди­у­ми и се­кој за се­бе си има ле­ги­тим­на уре­ду­вач­ка по­ли­ти­ка, таа нам во не­кои слу­чаи мо­же да ни се до­па­ѓа или не, но ни­кој не мо­же да ја не­ги­ра раз­но­вид­но­ста на уре­ду­вач­ка по­ли­ти­ка ка­ко на те­ле­ви­зи­ски­те ста­ни­ци, та­ка на вес­ни­ци­те, та­ка на сè по­по­пу­лар­ни­те ин­тер­нет-ме­ди­у­ми. На оваа те­ма, ко­ја СДСМ ја под­гре­ва за да се прав­да, во ме­ѓу­вре­ме се на­ле­пи­ја мно­гу ква­зи­нев­ла­ди­ни ор­га­ни­за­ции фи­нан­си­ра­ни од еден ист цен­тар, мно­гу пар­ти­ски струч­ња­ци што би­ле на од­го­вор­ни функ­ции во де­ве­де­сет­ти­те го­ди­ни на ми­на­ти­от век, ни­што не сра­бо­ти­ле, а се­га збо­ру­ва­ат ка­ко спа­си­те­ли, ка­ко и мно­гу епи­зод­ни ка­ри­е­ри­сти, кои са­ка­ат да би­дат ви­де­ни во јав­но­ста ка­ко го­ле­ми де­мо­кра­ти и сло­бо­до­ум­ни гра­ѓа­ни. Но ако пог­лед­не­те по­на­зад во нив­на­та ка­ри­е­ра и во нив­на­та исто­ри­ја, ќе ви­ди­те мно­гу ло­ши при­ме­ри и пра­кти­ка ток­му на оваа те­ма. За жал, СДСМ е пар­ти­ја­та што по­ка­жа иск­лу­чи­тел­но го­ле­ма вме­ша­ност во ме­ди­у­ми­те. Во таа пар­ти­ја де­нес про­фе­си­о­нал­но, во нив­ни­от Цен­тар за ко­му­ни­ка­ции, ра­бо­тат по­ве­ќе но­ви­на­ри, од кои дел до овој мо­мент за се­бе са­ка­ат да збо­ру­ва­ат де­ка би­ле и се об­је­ктив­ни и не­у­трал­ни. Ток­му пре­ку таа пар­ти­ја во го­ди­ни­ве зад нас де­се­ти­ци и де­се­ти­ци но­ви­на­ри се до­гра­би­ле до ви­со­ки и од­го­вор­ни по­зи­ции.

Вие бе­вте еден од тие лу­ѓе што во вре­ме­то на дел­би­те ме­ѓу ВМРО-ДПМНЕ и ВМРО-на­род­на пар­ти­ја за­ста­на­вте зад то­гаш­ни­от пре­тсе­да­тел Гру­ев­ски, нас­про­ти под­др­жу­ва­чи­те на Ге­ор­ги­ев­ски. Од тоа што мо­же да се ви­ди во јав­но­ста, и по­крај то­гаш­на­та остра раз­ме­на на ква­ли­фи­ка­ции, со тие што се вра­ти­ја од тој та­бор се­га со­ра­бо­ту­ва­те ка­ко еден, што е по­и­на­ку од исто­ри­ски­те со­би­ти­ја во ВМРО, ка­де што мно­гу ре­тко раз­лич­ни­те фрак­ции на­о­ѓа­ле за­ед­нич­ки ја­зик.
Димовски: Мно­гу лу­ѓе во тие мо­мен­ти до­не­су­ваа од­лу­ки ба­зи­ра­ни на емо­ции. Мно­гу лу­ѓе во тие мо­мен­ти не ус­пе­ваа да ги ви­дат ре­ал­ни­те и ра­ци­о­нал­ни прет­по­ста­вки по­ра­ди тоа што тие беа кри­е­ни од нив. Од ед­на стра­на, јас бев еден од најг­лас­ни­те под­др­жу­ва­чи на Гру­ев­ски во пер­и­о­дот на по­дел­ба­та, но де­нес за се­бе сме­там де­ка сум, исто та­ка, си­лен под­др­жу­вач на ин­те­гри­ра­ње­то на си­те ко­рект­ни, ква­ли­тет­ни и чес­ни лу­ѓе, кои во еден мо­мент од сво­е­то по­ли­тич­ко дејс­тву­ва­ње на­пра­ви­ле не­на­мер­на гре­шка. Тоа се­ко­му мо­же да му се слу­чи. ВМРО-ДПМНЕ, а по­себ­но пре­тсе­да­те­лот Гру­ев­ски, по­ка­жа огром­на го­ле­ми­на во од­нос на ова пра­ша­ње, што мо­ра да му се пот­цр­та и да се приз­нае. Го­ле­ми­от ин­те­гри­рач­ки ка­па­ци­тет што го има де­нес ВМРО не се од­не­су­ва са­мо на лу­ѓе­то што за­ми­наа во ВМРО-на­род­на па­ри­ја, ту­ку се од­не­су­ва и на си­те дру­ги гра­ѓа­ни, кои не би­ле во ни­ту ед­на по­ли­тич­ка пар­ти­ја, а мо­жат да при­до­не­сат во на­ша­та ра­бо­та. Овој ка­па­ци­тет се од­не­су­ва и за ко­а­ли­ци­ски­те парт­не­ри на ВМРО-ДПМНЕ, со ог­лед на тоа де­ка де­нес на­ша­та ко­а­ли­ци­ја е најм­но­гу­број­на во де­мо­крат­ска­та исто­ри­ја на др­жа­ва­та. Де­нес има­ме и но­ви пре­диз­ви­ци, де­нес на­ша­та пар­ти­ја по­ка­жу­ва огро­мен ин­те­рес за ин­те­гри­ра­ње на Ма­ке­дон­ци­те со ис­лам­ска ве­ро­ис­по­вед, но и за при­пад­ни­ци­те на по­ма­ли­те ет­нич­ки за­ед­ни­ци во Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја. ВМРО-ДПМНЕ има на­ме­ра да би­де пар­ти­ја што обе­ди­ну­ва.

За раз­ли­ка од дел од ва­ши­те ко­ле­ги, кои не са­мо што се оже­ни­ја во пос­лед­ни­те осум го­ди­ни, ту­ку и ро­ди­ја и по не­кол­ку де­ца, вие не стиг­на­вте во овој пер­и­од да фор­ми­ра­те се­мејс­тво.
Димовски: Ако че­кам да се рас­то­ва­рам од про­фе­си­о­нал­ни об­вр­ски, ве­ро­јат­но, ќе се на­че­кам би­деј­ќи не ста­ну­ва збор за тоа ко­ја функ­ци­ја или ра­бо­та се из­вр­шу­ва, ту­ку за тоа кол­ку по­све­те­но се из­вр­шу­ва. Но, ка­ко и да е, со мал­ку ше­га, но и со мно­гу по­зи­тив­на мис­ла, се на­де­вам де­ка ова пра­ша­ње ќе би­де над­ми­на­то ток­му во овој ман­дат.

Разговараше: Горан Момироски
Фото: Александар Ивановски
(Интервјуто со Илија Димовски е објавено во 93. број на неделникот Република, 13.06.2014)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.