Три недели – триста скандали: Заев почна да ги плаќа испорачаните фактури

За­ев и не­го­ва­та вла­да се од­ли­чен до­каз на Ајн­штај­но­ва­та те­о­ри­ја на ре­ла­тив­но­ста. Не де­ка има­ат по­им за и од неа, ту­ку, ед­но­став­но, ка­ко по на­ви­ка, не са­кај­ќи ја до­ка­жаа.

Да, нај­ед­но­став­ни­от на­чин на кој нај­го­ле­ми­от ум на све­тот им ја до­ло­ву­вал и доб­ли­жу­вал ре­ла­тив­но­ста на обич­ни­те и по­мал­ку обич­ни­те смрт­ни­ци, ка­ко на при­мер на аме­ри­кан­ски­от пре­тсе­да­тел Руз­велт, е де­ка еден час со пре­крас­на же­на ви изг­ле­да ка­ко ед­на ми­ну­та, а не­кол­ку се­кун­ди со но­га на пар­че жар ви при­ле­га­ат на де­но­ви.

На­ши­от пре­ка­лен мур­тин­ски спа­си­тел, пак, до­ка­жа де­ка вре­ме­то, де­фи­ни­тив­но, е ре­ла­тив­но. Исти­от тој за са­мо три не­де­ли вла­де­е­ње ус­пеа да на­пра­ви тол­ку мно­гу гре­шки, не­ба­ре е на власт три го­ди­ни. А гле­да­но од ква­ли­те­тот на „ре­фор­ми­те“, мо­же­би и по­ве­ќе т.е. не го „пер­ат“ ни де­це­нии. Си­те прет­ход­ни вла­ди, ед­но­став­но, мо­жат са­мо да му „под­за­ви­дат“ на сра­бо­те­но­то. Оп­ти­ми­сти­те ќе ре­чат, лош старт, ќе се „по­пра­ви“. Пе­си­ми­сти­те ќе се пра­шу­ва­ат да­ли за не­ко­ја го­ди­на, ако про­дол­жи ва­ка, Ма­ке­до­ни­ја во­оп­што и ќе по­стои. Ре­а­ли­сти­те, пак, ќе се на­де­ва­ат де­ка лу­ди­ло­то не­ма да трае и де­ка не­го­ва­та вла­да ќе пад­не пред да вле­зе во „ше­ма“ и пред да сто­ри уште по­го­ле­ма ште­та. Ло­ги­чен чин, но ло­ги­ка­та не е сил­на стра­на на дејс­тва­та на СДСМ, на што на­ве­ду­ва бли­ска­та и по­да­леч­на исто­ри­ја. По но­ќта до­а­ѓа де­нот, а по глу­по­сти­те при вла­де­е­ње па­ѓа вла­да, не­ли? Ар­но ама, тие не ни тре­ба­ше да би­дат во неа, та­ка што ко­га „ча­до­рот“ ре­ди, не ба­рај­те ло­ги­ка…

А, ако по утро­то се поз­на­ва де­нот, нѐ че­ка долг, тур­бу­лен­тен ден со мно­гу омра­за, ре­ван­ши­зам и на­би­е­на ан­ти­ма­ке­дон­ска аген­да, ден во кој со­ци­јал­де­мо­крат­ски­те опор­ту­ни­сти ќе ја по­ка­жат це­ла­та гр­до­ти­ја на сво­е­то пар­ти­ско ли­це. Исти­те тие за чиј­што ли­дер бе­ше и е гр­до ли­це­то на Ма­ке­до­не­цот. Раз­бир­ли­во, за­тоа што, очиг­лед­но, ни­ту го раз­би­ра, ни­ту му зна­чи не­што. Пра­шај­те ги Бо­ри­сов, Ко­ѕи­јас, Ка­ра­ка­ча­нов, Ка­ме­нос и ду­зи­на дру­ги „ма­ке­до­но­љуп­ци“, ќе ви ка­жат нај­у­ба­ви збо­ро­ви за За­ев…

Заевите опортунистички политичари коцкари стапија на сцена

Зна­е­те, ед­на ста­ра при­ка­ска ве­ли де­ка ко­га мај­ка­та ѝ да­ва­ла со­ве­ти на ќер­ка­та за ид­ни­от со­пруг, ве­ле­ла: „Ако е жен­скар, не­мај гај­ле, са­кал-неjќел со го­ди­ни­те ќе му по­ми­не. Ако е пи­ја­ни­ца, и тоа не е страш­но, или ќе му по­ми­не жел­ба­та или ќе умре со ал­ко­хо­лот. Ама, ако е коц­кар ќер­ко, бе­гај и не вр­ти се, не­му му не­ма спас! Ќе те уни­шти и те­бе и си­те око­лу не­го!“

За на­ша жал, во мо­мен­тов, Ма­ке­до­ни­ја се со­о­чу­ва ток­му со вла­да на по­ли­тич­ки коц­ка­ри, це­ла опор­ту­ни­стич­ки на­стро­е­на але­а­тор­ска ор­да, ко­ја не­ма ни­ка­ков проб­лем за­ра­ди сво­ја­та ка­ри­е­ра да ги за­ло­жи це­ла­та зем­ја, иден­ти­те­тот, исто­ри­ја­та, ја­зи­кот, име­то, гр­бот и хим­на­та.

Не ве­ру­ва­те? Прем­но­гу ви е? То­гаш, се­те­те се са­мо ка­ко поч­на ка­ри­е­ра­та на „опре­де­ле­ни­от“ пре­ми­ер, ка­ко две не­де­ли по­тоа се нај­де на исто­то ме­сто на зло­сторс­тво­то за си­те функ­ци­о­не­ри од ЕУ да му ка­жат де­ка мо­ра да го сме­ни име­то за влез во Уни­ја­та и во НАТО, што бид­на во Гр­ци­ја со не­го­во­то про­те­же Ди­ми­тров и со пос­лед­на­та, тра­гич­на по­се­та на Бу­га­ри­ја. Ако ви е мал­ку, спо­ме­не­те си за ку­мот на дво­ја­зич­но­ста во Берн, за бо­жем­на­та ви­на на Ма­ке­до­ни­ја кон со­се­ди­те, спо­ме­не­те си за гр­до­то ли­це на Ма­ке­до­не­цот итн. Не­до­вет­ни­те и „не­вер­ни­те То­ми“ и на­та­му ќе ве­лат де­ка е прем­но­гу ра­но, де­ка За­ев и не­го­ва­та вла­да, мо­же­би, и не се тол­ку од­ле­пе­ни и бе­скру­пу­лоз­ни, ќе ба­ра­ат да им се да­де вре­ме и ќе ги прав­да­ат ли прав­да­ат. Исто ка­ко и дов­че­раш­ни­те опо­зи­ци­ски, се­га ул­тра­пров­ла­ди­ни ме­ди­у­ми, „про­фе­си­о­нал­ни“ че­да воз­љу­бе­ни во Со­ро­со­ви­от сеф, кои до­жи­ве­а­ја сил­на ме­та­мор­фо­за, па се­га се­којд­нев­но во сво­и­те ве­сти и вес­ни­ци пе­ат хим­ни за Вла­да­та и пи­шу­ва­ат епо­ви за За­е­ви­те ус­пе­си и за не­го­ви­те не­ве­ро­јат­но уба­ви и крај­но ин­те­ли­гент­ни ми­ни­стри со стра­шен по­тен­ци­јал.

Во исто вре­ме, до­де­ка ка­ко кан­цер се ши­рат низ ма­ке­дон­ски­те ин­сти­ту­ции, не­до­вет­ни­те прок­ла­ми­ра­чи на де­мо­кра­ти­ја­та сѐ по­јас­но по­ка­жу­ва­ат и до­ка­жу­ва­ат де­ка за нив ни­што не е све­то и де­ка, де­фи­ни­тив­но, за нив вла­ста ги оправ­ду­ва средс­тва­та.

По­ве­де­ни од Со­ро­со­ва­та иде­о­ло­ги­ја на не­по­сто­е­ње­то на­ции и иден­ти­тет и ра­ко­во­де­ни и те­ле­ди­ри­ги­ра­ни од Џор­џо­ви­от над­на­ци­о­на­лен ме­ха­ни­зам (кој кај не­го е са­мо фан­та­зи­ја, а во РМ пу­ста ре­ал­ност), те­ло што во не­го­ва­та те­о­ри­ја тре­ба да ги ра­ко­во­ди вла­ди­те на „не­за­вис­ни­те“ др­жа­ви, За­е­ва­та вла­да ста­на нај­ус­пеш­ни­от мо­дел и при­мер на ис­пол­ну­ва­ње на бол­ни­те фан­та­зии на аме­ро-ун­гар­ски­от ми­ли­јар­дер и со­ци­о­пат. Фер, ба­рем од нив­на глед­на точ­ка, за­тоа што ма­ке­дон­ски­те Бор­ги му дол­жат ми­ли­о­ни ин­ве­сти­ра­ни во вре­ме­то ко­га им бе­ше нај­те­шко во опо­зи­ци­ја, па­ри што и ги до­не­соа на власт.

Како најзадолжената европска партија ќе ги врати долговите?

СДСМ пре­ку сво­и­те ме­ди­ум­ски ме­га­фо­ни се оби­де да ја ра­ши­ри при­ка­ска­та де­ка не­го­ви­от опо­нент, ВМРО-ДПМНЕ, би­ла нај­бо­га­та пар­ти­ја во Евро­па. Кол­ку и тоа да зву­чи смеш­но, дел од на­ро­дот, кој се­ко­гаш со до­за на скеп­са гле­да кон ВМРО-ДПМНЕ, а со вос­хит и пи­е­тет кон дејс­тва­та на СДСМ, исти­от тој што има на­ви­ка ре­тко да џва­ка, а по­че­сто да гол­та, ја „при­ми“ без ре­зер­ва и оваа не­бу­лоз­на при­ка­ска.

За нив­на жал, пак, нас­про­ти сме­шка­та де­ка ВМРО-ДПМНЕ во ре­ла­тив­но си­ро­маш­на зем­ја со два ми­ли­о­ни жи­те­ли е нај­бо­га­та­та пар­ти­ја во Евро­па, ви­сти­на­та е де­ка СДСМ се убед­ли­во нај­за­дол­же­на­та пар­ти­ја на ста­ри­от кон­ти­нент. Тоа е не­по­би­тен, по­ра­зи­те­лен факт. Ве­ро­јат­но, тој ба­гаж е нај­го­лем и во свет­ски рам­ки, ба­рем во мо­мен­тов.

На­стра­на што СДСМ дол­жи на си­те стра­ни и има по­ве­ќе по­ба­ру­ва­чи на дол­гот. Ка­ко и се­кој коц­кар, не­ли. Пра­шај­те го Џам­ба­зов. Проб­ле­мот е што на­ши­те по­ли­тич­ки але­а­то­ри се за­дол­же­ни кај мно­гу „до­на­то­ри“ и по­ли­тич­ки „лих­ва­ри“, кои, очиг­лед­но, ги бр­за­ат за вра­ќа­ње на по­да­ре­но­то.

Та­ка, За­ев и СДСМ се­га во нај­кус рок тре­ба да го ис­пол­нат ве­те­но­то. Проб­ле­мот е што, ве­ро­јат­но при­тис­на­ти со уште мно­гу го­ди­ни во опо­зи­ци­ја, а ли­де­рот и оп­кру­жу­ва­ње­то и со за­твор по­ра­ди не­за­кон­ски­те дејс­тва, тен­дер и уце­ни, тие ве­ти­ле де­ка мо­жат да ис­по­ра­ча­ат во пред­ви­де­ни­от, не­ве­ро­јат­но кус тер­мин. По­го­ле­ми­от проб­лем е што збо­ру­ва­ме за име, иден­ти­тет и за исто­ри­ја. Да­ли ка­ко и се­ко­гаш, со­ци­јал­де­мо­крат­ски­те опор­ту­ни­сти и бле­фе­ри си да­ле прем­но­гу зна­че­ње и се пре­це­ни­ле? Исто ка­ко што мис­леа де­ка ќе го из­ма­мат Стол­тен­берг, кој ќе нѐ при­ме­ше под ПЈРМ, ла­жеј­ќи го де­ка за две го­ди­ни ќе дој­де­ме до ре­ше­ние за име­то со Гр­ци­ја? Или, на­ви­сти­на, ве­ру­ваа во таа глу­пост? Го пла­ни­раа ли исто­то „итри­те“ со­ци­јал­де­мо­крат­ски не­ра­ни­мај­ков­ци и со ЕУ, па Хан, Мо­ге­ри­ни и Туск мо­раа да ги сим­нат на зем­ја со ус­ло­вот – не­ми­нов­на про­ме­на на име­то?

Стар виц, кој од­лич­но и ре­ал­но го до­ло­ву­ва дејс­тву­ва­ње­то на СДСМ:

Би­тол­ча­нец се­ди во ка­фе­а­на, до­а­ѓа кел­нер­ка­та и пра­шу­ва што ќе пие. – Са­кам ка­фе, ама сил­но ко ме­не, а сла­тко ко те­бе! – од­го­ва­ра тој нас­мев­ну­вај­ќи се ше­рет­ски. По пет-шест ми­ну­ти таа му го но­си ка­фе­то, тој го про­бу­ва, се мур­ти и ѝ ве­ли: – Ало, ма­леч­ка, да не си се пре­це­ни­ла мал­ку, а?

Што сѐ направи заевата влада за 504 часа?

Ку­са ре­ми­нис­цен­ци­ја на три­не­дел­на­та ег­зи­стен­ци­ја на но­ва­та Вла­да. Збо­ру­ва­ме за „це­ли“ 504 ча­са:

– Поч­наа со „ре­фор­ма­та“ на уки­ну­ва­ње на ек­стер­но­то; не доз­во­ли­ја про­дол­жу­ва­ње на труд­нич­ко­то бо­ле­ду­ва­ње; за­ми­наа во Бри­сел, кадe што За­ев ве­ти де­ка за две го­ди­ни ќе го „ре­ши“ име­то ако нѐ при­мат под ПЈРМ; ми­ни­сте­рот за кул­ту­ра се по­ка­жа ка­ко ду­дук што не знае од ка­де е Чер­но­дин­ски, па за да се по­пра­ви по­ба­ра каз­на за актер што „исп­лу­ка“ не­до­ве­тен не­кро­фил, кој го мра­зи устав­но­то име, кое го по­и­сто­ве­ту­ва со си­фи­лис и со крав­јо лу­ди­ло и кој се прет­ста­ву­ва ка­ко но­ви­нар; не­го­ви­от ко­ле­га за фи­нан­сии не­мал по­им од бру­то и од не­то ДДВ; ин­ве­сти­ции прив­ле­ку­ва ми­ни­стер што не знае што да пра­ви со сло­бод­ни­те зо­ни; де­вет де­на ја тру­е­ја Стру­га и око­ли­на­та (т.е. 100.000 лу­ѓе) со по­жар, кој мо­же­ше и тре­ба­ше да се из­гас­не за ча­со­ви; ви­це­пре­ми­е­рот за еко­но­ми­ја ќе го ре­гу­ли­ра сопс­тве­ни­от енер­гет­ски биз­нис (трет Ма­ке­до­нец по бо­гат­ство­то во све­тот); но­ви­от шеф на дип­ло­ма­ти­ја­та Ди­ми­тров за­ми­на на „ба­ци ра­ка“ во Ати­на са­мо за да до­бие по­ра­ка за сме­на на име­то, не­кој по­втор­но се пре­це­ни; за­ко­нот за ја­зи­ци е го­тов, ама, очиг­лед­но, „ча­до­рот“ ба­ра да се од­дол­жи при­ме­на­та; ги уки­наа дис­пер­зи­ра­ни­те сту­дии и им од­мог­на на ил­јад­ни­ци сту­ден­ти од вна­треш­но­ста; де­ца­та со по­себ­ни по­тре­би ме­сто на од­мор ги „пра­ти­ја“ со ша­то­ри­те во Же­на-парк; из­вр­ши­ја кла­сич­на ин­ва­зи­ја на ин­сти­ту­ци­и­те и сме­ни­ја сѐ што мо­же и не мо­же (не­за­кон­ска­та сме­на на ди­ре­кто­рот на АХВ, пар­ти­ски­те ка­дри во МВР, МНР и во дру­ги­те); „де­мо­крат­ски­те за­ко­но­љуп­ци“ из­дејс­тву­ваа про­ме­на на, за нив, не­по­доб­ни­от ја­вен об­ви­ни­тел Звр­лев­ски; ги уни­шти­ја про­из­во­ди­те­ли­те на пра­ски и при нап­лив на овош­је доз­во­ли­ја увоз од странс­тво; ја ре­о­тво­ри­ја ти­ран­ска­та пла­тфор­ма и доз­во­ли­ја влез на Ал­бан­ци­те во пре­го­во­ри­те со Бу­га­ри­ја (лич­но Ос­ма­ни го по­твр­ди тоа во Скоп­је); ги пре­ки­наа ра­бо­ти­те на си­те знај­ни и нез­нај­ни авто­па­ти­шта во из­град­ба; на поп­ла­ве­ни­те од по­ро­јот во По­рој и по две не­де­ли сѐ уште не им да­ле ни­ка­ква по­мош; за­ми­наа во Со­фијa ка­де што За­ев без срам и пер­де се пок­ло­ни пред „бу­гар­ски­от цар Са­мо­ил“, ве­ти де­ка ќе го сла­ви­ме за­ед­но Илин­ден и за три не­де­ли им „овоз­мо­жи“ на Бу­га­ри­те не­што за што се бо­рат со ве­ко­ви. За жал, ов­де „точ­ка­та“ е са­мо ин­тер­пунк­ци­ски знак.

На­стра­на, да­ли не­кој ќе ни ја об­јас­ни вла­ди­на­та „ман­тра“ и чу­му се­кој ден ду­зи­на ми­ни­стри од За­е­ва­та вла­да, вклу­чи­тел­но и тој са­ми­от, се срет­ну­ва­ат и ос­тва­ру­ва­ат дол­ги сред­би со исто тол­ку стран­ски ам­ба­са­до­ри. Не­ма утка, се­кој ден се слу­чу­ва исто­то. Дру­го­то, мо­же­би по­ло­гич­но, пра­ша­ње е зо­што се­којд­нев­но ја за­мо­ру­ва­ат и „из­ве­сту­ва­ат“ јав­но­ста за сред­би­те? Де­мек, се фа­лат со тоа? Ло­ги­ка­та на не­шта­та е де­ка тре­ба да ги кри­јат сред­би­те на кои на­ло­го­дав­ци­те им ги ис­по­ра­чу­ва­ат на­рач­ки­те и ба­ра­ња­та, не­ли? Од дру­га стра­на, ко­га исти­те овие ми­ни­стри има­ат вре­ме да сра­бо­тат не­што во сво­јот ре­сор ко­га по цел ден се на сред­би со ам­ба­са­до­ри? Да­ли Ра­да се­га има вре­ме за да си ја са­мо­нап­ла­ти ки­ри­ја­та? И уште ед­на ра­бо­та, ко­ја не­до­вет­ни­те ја сме­тат за го­лем ус­пех и сил­но приз­на­ние. За­мис­ле­те са­мо, еден европ­ски ко­ме­сар ќе при­сус­тву­ва на сед­ни­ца на ма­ке­дон­ска вла­да? Ва­у­у­у­у­уу! Сил­но…

Неј­се што Ав­стри­е­цот по­втор­но е ис­пра­тен од „ча­дор­џи­и­те“ за да им го диг­не реј­тин­гот на За­ев и на не­го­ва­та вла­да, ко­ја се „отру“ од пра­ве­ње глу­по­сти во рок од 500 ча­са и ко­ја ба­ди­ја­ла ја по­че­сти­ја со по­се­та на Бри­сел при ко­ја исти­от тој мур­ти­нец са­мо се изб­ла­ми­ра, но за­мис­ле­те ја глу­по­ста со ќе­фот и со за­до­волс­тво­то на ед­на, де­мек (бар во мо­мен­тот), са­мо­стој­на, уни­тар­на др­жа­ва што не­кој туѓ чи­нов­ник или евро­ко­ме­сар (чи­тај ми­ни­стер за­тоа што Хан е тоа во и та­ка има­ги­нар­на­та европ­ска вла­да) ќе ви се­ди на све­то­то ме­сто ка­де што таа не­за­вис­на др­жа­ва ги до­не­су­ва „са­мо­стој­ни­те“ од­лу­ки. Па­ро­ди­ја со­од­вет­на на „Мон­ти Пај­тон“.

Бу­га­ри­те ги до­че­каа со ова­ции, Гр­ци­те ги ис­по­фа­ли­ја до не­бо (лич­но ан­ти­ма­ке­до­ни­стот Ма­љас го воз­диг­на „ка­па­ци­те­тот“ на Ди­ми­тров), Ал­бан­ци­те при­тис­на­ти од „ча­до­рот“ сѐ уште му­дро мол­чат и го че­ка­ат ис­пол­ну­ва­ње­то на фа­моз­но ис­чез­на­та­та ти­ран­ска пла­тфор­ма, а Ср­би­те му се лу­ти по­ра­ди учес­тво­то во не­ми­ри­те кон­тра Ву­чиќ.

А кај нас? До­де­ка Ма­ке­дон­чи­ња­та сѐ уште ужи­ва­ат во ка­тар­за­та од до­а­ѓа­ње­то на „нив­ни­те“ на власт и по­ле­ка глу­ве­ат и по­ле­ка, но си­гур­но, па­ѓа­ат во де­пре­си­ја по­ра­ди пре­го­ле­ми­те оче­ку­ва­ња за вра­бо­ту­ва­ња и за уна­пре­ду­ва­ња, Ма­ке­дон­ци­те се­га за­се­га се са­мо не­ми све­до­ци на не­до­вет­ни­те дејс­тва на „Ле­тач­ки­от цир­кус на Зо­ран За­ев“, лик, кој по­ра­ди спа­си­тел­ски­те нак­ло­но­сти одам­на нав­ле­зе во ше­ма­та на Бра­ја­но­во­то, т.е За­е­во­то жи­тие.

По­ли­тич­ка­та па­ро­ди­ја про­дол­жу­ва, а неј­зи­ни­от крај ќе го опре­де­ли ток­му неј­зи­ни­от ин­тен­зи­тет и за­се­га­ње­то во иден­ти­тет­ски­те пра­ша­ња, чин што се­ри­оз­но поч­на со Бу­га­ри­ја. Пра­ша­ње­то е кој ќе ја пре­зе­ме од­го­вор­но­ста за на­не­се­на­та, не­на­до­мест­ли­ва и огром­на ште­та соз­да­де­на од опор­ту­ни­стич­ки­те ли­ко­ви на но­ви­те ма­ке­дон­ски со­ци­јал­де­мо­крат­ски ма­ки­ја­ве­ли­сти?

Што би ре­кол Клет­ни­ков, мно­гу, мно­гу при­чи­ни за не­со­ни­ца…

Даштевски: И покрај почетната еуфорија, ова нема да трае долго

Прем­но­гу е очиг­лед­но де­ка се­гаш­на­та вла­да е до­не­се­на на власт од цен­три на моќ со гру­ба упо­тре­ба на си­ла и со за­ка­на со си­ла, ве­ли уни­вер­зи­тет­ски­от про­фе­сор Але­ксан­дар Да­штев­ски, спо­ред кој тоа се гле­да и од фа­ктот што СДС не по­бе­ди на из­бо­ри­те, а се пре­кр­ши и прин­ци­пот на вла­ди­на ко­а­ли­ци­ја на нај­го­ле­ма пар­ти­ја кај Ал­бан­ци­те со нај­го­ле­ма­та пар­ти­ја кај Ма­ке­дон­ци­те, кој прет­ход­но сил­но го под­др­жу­ва­ше ток­му иста­та ме­ѓу­на­род­на за­ед­ни­ца.

Даштевски: Из­бо­ри­те беа на­ме­сте­ни со ку­пе­ни гла­са­чи од ал­бан­ски­от еле­кто­рат, но и од ром­ски­от и од тур­ски­от еле­кто­рат во Источ­на Ма­ке­до­ни­ја, од стра­на на НВО бли­ски до Со­рос, кои тре­ба­ше да би­дат не­у­трал­ни. Гле­да­ме де­ка нај­го­ле­ми­от дел од нив­ни­те акти­ви­сти се­га се или во Со­бра­ни­е­то или во вла­да­та. Се знае де­ка глав­на­та при­чи­на е ти­ран­ска­та пла­тфор­ма, ко­ја бе­ше по­ста­ве­на та­ка, што ко­га ќе ја ви­ди кој би­ло што не ја знае зад­ни­на­та, ќе се исп­ла­ши од неа. Зад­ни­на­та е, се­ка­ко, по ни­ка­ква це­на ВМРО-ДПМНЕ да не би­де во вла­да­та би­деј­ќи не е си­гур­но де­ка ќе игра по но­ти, од­нос­но де­ка ќе го сме­ни устав­но­то име. Во ме­ѓу­вре­ме, и ал­бан­ски­те пар­тии и СДС мал­ку ре­те­ри­раа од точ­ки­те во ти­ран­ска­та спо­год­ба, ка­ко што е приз­на­ва­ње на Ма­ке­дон­ци­те за ге­но­ци­ден на­род. Но дел од ви­тал­ни­те ин­те­ре­си во пла­тфор­ма­та ќе би­дат спро­ве­де­ни, а не­кои ве­ќе се спро­ве­ду­ва­ат. Те­у­та Ари­фи нај­а­ви де­ка се до­го­во­ре­ни сед­ни­ци­те на вла­да и на Со­бра­ни­е­то да мо­жат да би­дат во­де­ни на ал­бан­ски ја­зик, што ќе би­де ре­ше­но со за­кон за ја­зи­ци­те, иа­ко се ра­бо­ти за пра­ша­ња што се од­не­су­ва­ат на це­ла­та те­ри­то­ри­ја на РМ. Прет­по­ста­ву­вам де­ка и мно­гу дру­ги пра­ша­ња ќе би­дат ре­ше­ни пре­ку тој за­кон, а чле­нот 7 од Уста­вот, кој пред­ви­ду­ва де­ка служ­бен ја­зик во Ма­ке­до­ни­ја е ма­ке­дон­ски­от, ќе оста­не са­мо на хар­ти­ја.

Ма­ке­до­ни­ја одам­на е про­те­кто­рат. Тоа бе­ше еви­дент­но во из­ми­на­ти­те три го­ди­ни, ко­га си­те пра­ви­ла за ури­ва­ње на ле­ги­тим­но из­бра­на вла­да од на­ро­дот на РМ ги по­ста­ви­ја тие. Дој­де до ди­рект­но кр­ше­ње на пра­ви­ла­та што са­ми ги по­ста­ви­ја за пред­вре­ме­ни­те из­бо­ри со двој­но од­ло­жу­ва­ње на из­бо­ри­те, за по­стиг­ну­ва­ње на по­са­ку­ва­ни­от ре­зул­тат. Опо­зи­ци­ја­та, и по­крај тоа, не по­бе­ди, ал­бан­ски­от фа­ктор не би одел во ко­а­ли­ци­ја со нив да не мо­ра, но тоа е ре­ал­но­ста.

Се­пак, сме­там де­ка и по­крај по­чет­на­та еу­фо­ри­ја, ова не­ма да трае дол­го. Тоа што е на­ра­ча­но од нив­ни­те мен­то­ри, кои ги до­не­соа на власт, не­ма да се ос­тва­ри мно­гу бр­зо. Ве­ту­ва­ња­та на си­те по­ли­ња не се ос­тва­ру­ва­ат. Се­га и за пла­та­та од 30 ил­ја­ди де­на­ри, ми­ни­мал­на од 16.000 де­на­ри и на ле­ка­ри­те од 100.000 де­на­ри ќе се отво­ра де­ба­та, иа­ко не бе­ше ка­жа­но та­ка во из­бор­на­та кам­па­ња. Да не го­во­ри­ме за зем­јо­дел­ци­те. Тие и та­ка ве­ќе про­те­сти­ра­ат, а пре­о­ста­на­ти­от дел од суб­вен­ци­и­те не ги до­би­ја, не­ма ни да ги до­би­јат. Се уки­на бесп­лат­но­то во­зе­ње за сту­ден­ти­те и за пен­зи­о­не­ри­те. Ве­ќе се по­го­де­ни си­те ка­те­го­рии на гра­ѓа­ни­те. Во сеп­тем­ври, вед­наш по пр­ви­те 100 де­на оче­ку­вам про­те­сти на гра­ѓа­ни­те, кои уште од ти­ран­ска­та пла­тфор­ма се чув­ству­ва­ат из­ма­ме­ни. Тоа ќе ги отеж­не ра­бо­ти­те што се ве­ќе за­ко­че­ни. Ве­ќе имав­ме про­те­сти од здру­же­ни­е­то на гра­ѓа­ни „За за­ед­нич­ка Ма­ке­до­ни­ја“, кои до­стиг­ну­ваа број­ка и над 200.000 на ве­чер. Ќе има­ме ин­те­рес­на есен, но да при­че­ка­ме да ви­ди­ме да­ли ќе ус­пее про­ме­на­та на име­то пред­ви­де­на за на­ред­на­та про­лет. За ло­кал­ни из­бо­ри, се чи­ни, ќе мо­ра да при­че­ка­ме, ка­ко што бе­ше тоа за пред­вре­ме­ни­те пар­ла­мен­тар­ни из­бо­ри.

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 251. број на неделникот „Република“, 23.6.2017)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.