Месијанскиот комплекс на лидерот

Мал­ку, мал­ку, па ли­де­рот ќе го во­скрес­не спа­си­тел­ско­то во се­бе. Свет­ски­те пси­хо­ло­зи ве­лат де­ка на овој на­чин лич­но­ста кон­та­ми­ни­ра­на со спа­си­телс­тво, всуш­ност, ба­ра итен спас и из­лез од гр­да­та си­ту­а­ци­ја во ко­ја се наш­ла. Нај­лес­ни­от пат за при­кри­ва­ње на ин­фе­ри­ор­но­ста е ток­му соз­да­ва­ње на т.н. комп­лекс на су­пе­ри­ор­ност. Не­на­мер­но, не­у­си­ле­но и на­ив­но, на по­вр­ши­на из­ле­гу­ва по­тре­ба­та од не­ка­ков, ка­ков и да е из­лез и спас. Не за­луд­но, при­ка­ска­та за ме­си­јан­ско­то во не­го поч­на тол­ку ед­но­став­но и искре­но. Се се­ќа­ва­те на ве­ќе ан­то­ло­ги­ска­та из­ја­ва: Гос­под не ме црп­на та­му од ни­ви­те и ме до­не­се ов­де за та­ка низ во­да да ме пу­шти. Со ед­на, единс­тве­на ре­че­ни­ца ка­жа­на за ло­кал­на­та охрид­ска ТВ-ста­ни­ца на­ста­на ми­тот и бур­ле­ска­та за Спа­си­те­лот од Мур­ти­но. Ме­ди­у­ми­те, се­пак, со остри­от потс­мев вли­ја­е­ја врз зат­скри­ва­ње­то на по­тре­ба­та од јав­но про­мо­ви­ра­ње на бли­ско­ста со Бо­га. Си­гур­но, го­ле­ма уло­га во ма­ски­ра­ње­то на по­тре­ба­та има­ле и не­го­ви­те со­вет­ни­ци, кои му ука­жа­ле на фа­ктот за ште­та­та што со овој чин ѝ ја на­не­су­ва на нив­на­та за­ед­нич­ка ка­у­за во де­це­ни­ски­от по­ход за вра­ќа­ње на власт. По­пу­сто. Очиг­лед­но, по­тре­ба­та е тол­ку го­ле­ма и не­над­мин­ли­ва, што не мо­же да се скрие. Не по­ми­наа ни не­кол­ку ме­се­ци од ме­си­јан­ска­та ек­скур­зи­ја на опо­зи­ци­ски­от ли­дер и, ка­ко што не­го­ви­от пре­кар по­ле­ка за­ми­ну­ва­ше во за­бо­рав, та­ка кај не­го рас­те­ше жел­ба­та за наг­ла­су­ва­ње на оваа бли­скост. Ра­бо­та­та „пук­на“ при пос­лед­но­то ин­терв­ју. Спа­си­те­лот не из­др­жа и ка­жа: „Са­мо јас и Гос­под зна­е­ме што сѐ не се из­нас­лу­шав на овие сним­ки, ама ме гле­да­те де­ка де­не­ска сум исти­от Зо­ран За­ев…“ Неј­се, по­тре­ба­та за тре­то ли­це ед­ни­на, ко­ја пси­хо­ло­зи­те ја тол­ку­ва­ат ка­ко про­из­вод на те­шка фру­стра­ци­ја и на ди­ску­та­бил­но гле­да­ње на се­бе од стра­на, ме­си­јан­ско­то од ли­де­рот са­мо­за­штит­нич­ки из­ле­та од не­го по не­вкус­ни­от ко­мен­тар во кој во­ди­тел­ка­та си „приз­на“ де­ка во те­ле­фон­ска кон­вер­за­ци­ја со не­го­ва­та „по­у­ба­ва“ ли­дер­ска по­ло­ви­на ко­мен­ти­ра­ла: „Да­ли си нор­мал­на, овој стру­мич­ки ’се­лјак‘ во 21 век да се за­ло­жиш да го до­не­сеш за ли­дер на ма­ке­дон­ска­та ле­ви­ца?“ Со во­скрес­ну­ва­ње­то на бли­ско­ста до Се­виш­ни­от, ли­де­рот по­втор­но по­ба­ра спас во уло­га­та на не­гов шти­те­ник, при­јат­на сен­ка во ко­ја не мо­ра да се ма­чи да од­го­ва­ра за сто­ре­но­то. Или ка­жа­но­то.

Слу­чај­ност: За­ев на иста ли­ни­ја со Џорџ Со­рос?!

И ма­ке­дон­ски­те пси­хо­ло­зи се сог­ла­су­ва­ат де­ка комп­ле­ксот на су­пе­ри­ор­ност го при­кри­ва комп­ле­ксот на ни­ска вред­ност, т.е. ин­фе­ри­ор­но­ста. Ка­вга­џи­и­те, сит­ни­те ди­кта­то­ри, тие што за се­бе збо­ру­ва­ат во тре­то ли­це ед­ни­на и тие што по­сто­ја­но са­ми се фа­лат се ти­пич­ни прет­став­ни­ци на оваа те­о­ри­ја. Ка­ко по­и­стен­че­ни при­ме­ри за овој комп­лекс, пси­хо­ло­зи­те ги наг­ла­су­ва­ат лу­ѓе­то што ви­стин­ско­то чув­ство за без­вред­ност го кри­јат во заб­лу­да­та од по­тре­ба­та за власт.

Ме­си­јанс­тво­то не е не­што но­во во све­тот на по­ли­ти­ка­та и на па­ри­те. Исто­ри­ја­та им го пре­пи­шу­ва на мно­гу поз­на­ти ли­де­ри (На­по­ле­он Бо­на­пар­та и др.), кои, по пра­ви­ло, има­ле те­шка суд­би­на.

Фе­но­ме­нот е при­су­тен и во де­неш­ни­на­та. Ед­ни­от од нај­поз­на­ти­те сопс­тве­ни­ци на овој комп­лекс ѝ е мно­гу до­бро поз­нат на ма­ке­дон­ска­та јав­ност. За раз­ли­ка од дру­ги­те на кои пси­хи­ја­три­те им го при­пи­шу­ва­ат овој „де­фект“ на лич­но­ста, на­ши­от фи­нан­си­ер на опо­зи­ци­ски­те ме­ди­у­ми и т.н. НВО са­ми­от си приз­на­ва за со­стој­ба­та во ко­ја се на­о­ѓа.

„Ако тре­ба да се знае ви­сти­на­та, уште од ра­но­то дет­ство имав ме­си­јан­ски фан­та­зии те­шки за кон­тро­ли­ра­ње, но, се­пак, мо­рав да ги за­уз­дам за да не за­вр­шам во луд­ни­ца…“ „Приз­на­вам де­ка отсе­ко­гаш имав пре­те­ран пог­лед на сопс­тве­на­та важ­ност или, да би­дам по­ди­ре­ктен, се сме­тав за не­кој вид бог или еко­ном­ски ре­фор­ма­тор…“ Ова е са­мо дел од кни­га­та „Ал­хе­ми­ја­та на фи­нан­си­и­те“ од авто­рот Џорџ Со­рос. Да, исти­от тој аме­ри­кан­ски „фи­лан­троп“ со ун­гар­ско по­тек­ло, кој има не­из­мер­на љу­бов кон ма­ке­дон­ска­та опо­зи­ци­ја или, по­точ­но ка­жа­но, кон СДСМ.

Да се има исти­от, ре­док комп­лекс, за поз­на­ва­чи­те на со­стој­би­те е потс­меш­лив до­каз за оправ­да­но­ста на по­ста­ве­но­ста на акту­ел­ни­от ли­дер на се­гаш­на­та по­зи­ци­ја. Ве­лат де­ка не­ма дру­го ло­гич­но об­јас­ну­ва­ње. Фи­нан­си­е­рот што има вло­же­но мно­гу ми­ли­о­ни во опо­зи­ци­ска­та ег­зи­стен­ци­ја на овие про­сто­ри има пра­во на ве­то, но и пра­во на из­бор. Мо­же­би и на ли­дер по сопс­тве­ни­от вкус. И комп­лекс…

Кој е нај­поз­на­ти­от сопс­тве­ник на ме­си­јан­ски комп­лекс?

На­ци­стич­ки­от ли­дер Адолф Хит­лер го раз­вил „ме­си­јан­ски­от комп­лекс“ во те­кот на Вто­ра­та свет­ска вој­на, се на­ве­ду­ва во пси­хо­ло­шки­от про­фил на гер­ман­ски­от на­ци­стич­ки ли­дер, кој го на­ра­ча­ла бри­тан­ска­та раз­уз­на­вач­ка служ­ба, а е откри­ен не­о­дам­на.

Во про­фи­лот, кој за тај­на­та служ­ба, во 1942 го­ди­на, го со­ста­вил ака­де­ми­кот од Кем­бриџ, Џо­сеф Ме­кур­ди, се на­ве­ду­ва де­ка Хит­лер сѐ по­ве­ќе ја раз­ви­вал фо­би­ја­та кон Евре­и­те ко­га Гер­ма­ни­ја гу­бе­ла во вој­на­та. „Хит­лер е фа­тен во мре­жа на вер­ски заб­лу­ди. Евре­и­те ги сме­та за ин­кар­на­ци­ја на зло­то, а се­бе­си за ин­кар­на­ци­ја на до­бро­то“, на­пи­шал Џо­сеф. „Тој мис­ли де­ка е бог со чи­ја­што жр­тва ќе се по­бе­ди зло­то. Та­кви­от си­стем на идеи го ра­ци­о­на­ли­зи­ра не­го­во­то, ина­ку, не­сфат­ли­во од­не­су­ва­ње“, на­пи­шал Џо­сеф.

Пе­ти­ци­ја за за­бра­на за ТВ-ин­терв­јуа за ли­де­рот

Во СДСМ, пак, сѐ пог­лас­ни се му­а­бе­ти­те де­ка во пар­ти­ја­та се под­го­тву­ва пе­ти­ци­ја со ко­ја до из­бо­ри­те во април в го­ди­на ќе му се за­бра­ни на ли­де­рот да да­ва ТВ-ин­терв­јуа. Спо­ред ба­ра­те­ли­те, на пре­тсе­да­те­лот тре­ба да му се оста­ви са­мо мож­но­ста за ин­терв­ју за пе­ча­те­ни­те ме­ди­у­ми, но и таа со стро­га авто­ри­за­ци­ја, чин што прет­по­чи­та пред из­ле­гу­ва­ње на тек­стот ли­де­рот што да­ва ин­терв­ју да мо­же да ги исе­че не­по­жел­ни­те де­ло­ви. Јав­на тај­на во СДСМ е де­ка на мно­гу чел­ни­ци и на уште по­ве­ќе пар­тиј­ци, бу­квал­но, им се ди­га ко­са­та на гла­ва ко­га ќе слуш­нат де­ка е до­го­во­ре­но ин­терв­ју на не­ко­ја те­ле­ви­зи­ја. За­луд­но што ва­кви­те ек­скур­зии се­ко­гаш се слу­чу­ва­ат во ме­ди­у­ми­те „по­доб­ни“ за пар­ти­ја­та, лап­суси­те се не­и­зо­ста­вен ин­вен­тар од се­кое не­го­во из­ле­гу­ва­ње пред ка­ме­ра. Ме­си­јан­ски­те из­ли­ви се са­мо еден ми­но­рен дел од до­се­гаш­ни­те лап­сус лин­гва на ли­де­рот, кој ни­ка­ко не мо­же да се спа­си од сопс­тве­ни­те гре­шки – при­дру­жен фолк­лор на не­го­во­то из­ле­гу­ва­ње во етер. Со­го­вор­ни­кот, т.е. во­ди­те­лот се­ко­гаш па­ѓа во втор план. Кол­ку и да са­ка да му уго­ди и да го за­дол­жи при не­го­ва­та „би­тка“ за сло­бо­да (по­ве­ро­јат­но, власт и моќ) ни­е­ден во­ди­тел до­се­га не ус­пе­ал да го спа­си од ка­жу­ва­ње не­што не­бу­лоз­но и не­ло­гич­но, кое ќе го сле­ди ми­ни­мум еден ме­сец по из­ле­гу­ва­ње­то од сту­ди­о­то. Збо­ру­ва­ме за исти­от чо­век, кој по кон­ста­та­ци­ја­та де­ка има по­ве­ќе чич­ков­ци и та­тков­ци, ја прог­ла­си др­жа­ва­та за фри­гид­на и Јуж­на Афри­ка ја на­ве­де ка­ко си­но­ним за нар­ко­кар­те­ли. Освен што го по­гре­ши име­то на пр­ви­от ма­ке­дон­ски ро­ман, исти­от тој чо­век да­де ду­зи­на из­ја­ви со кои за мно­гу го­ди­ни ја за­цр­ни ид­ни­на­та на сопс­тве­на­та пар­ти­ја.

Ма­ке­дон­ски ли­дер, кој по­са­ка уче­ње на ал­бан­ски­от од гра­дин­ка, ре­о­тво­ра­ње на Рам­ков­ни­от до­го­вор, а на ова му прет­хо­де­ше осу­да за каз­ни­те за де­мон­стран­ти­те за пре­су­ди­те за „Мон­струм“. Исти­от тој да­де и ја­вен бе­лег за сво­ја­та ма­тич­на пар­ти­ја со из­ја­ва­та де­ка ним не им стои па­три­о­тиз­мот и не тре­ба­ло да пра­ват ек­скур­зии со ко­а­ли­ци­ја­та со ВМРО-ДПМНЕ за Ки­че­во и за Стру­га. И се­то ова се слу­чи отка­ко не­го­ва­та пар­ти­ја ја скрои те­ри­то­ри­јал­на­та по­дел­ба на др­жа­ва­та, ко­ја ди­рект­но со се­ла­та ги ал­ба­ни­зи­ра­ше овие две не­ко­гаш до­ми­нант­но ма­ке­дон­ски град­ски оп­шти­ни. Да не за­бо­ра­ви­ме и за лап­су­си­те со ге­сти­ку­ла­ции. При­тоа, не збо­ру­ва­ме за ло­шо скри­е­на­та фа­ци­јал­на екс­пре­си­ја по до­го­во­рот од Пр­жи­но, ту­ку за „са­мо­фо­то­гра­фи­ра­ње­то“ на вто­ри­от ден на жа­лост за за­ги­на­ти­те бра­ни­те­ли во ку­ма­нов­ско Ди­во На­се­ље. Кон­тра­ди­ктор­но­ста се ја­ву­ва во фа­ктот што овој за­штит­ник на ал­бан­ски­те пра­ва и сло­бо­ди, од­вре­ме-на­вре­ме го наг­ла­су­ва сво­јот хри­сти­јан­ски ме­си­јан­ски комп­лекс. За вол­ја на ви­сти­на­та, љу­бо­вта кон бом­би­те го приб­ли­жу­ва до ра­ди­кал­ни­те ис­ла­ми­сти…

Пан­дов: Ова е чо­век за­лу­тан во по­ли­ти­ка­та

На­ро­дот има ка­жа­но: Дај му на чо­век власт за да му го ви­диш па­ме­тот! Та­ка и со на­ши­от ли­дер на опо­зи­ци­ја­та. Ва­ка ана­ли­ти­ча­рот Але­ксан­дар Пан­дов ги тол­ку­ва по­сто­ја­ни­те лап­су­си на За­ев, кои ве­ќе се дел од ма­ке­дон­ска­та по­ли­тич­ка кла­си­ка, а тој по­мал­ку од ед­на и пол го­ди­на е ли­дер на СДСМ:

ПАНДОВ: Ви­стин­ски е не­воз­мож­но чо­век да му ги из­брои лап­су­си­те и ве­ќе на се­ко­го му е и по­ве­ќе од јас­но де­ка овој лик е ап­со­лут­но за­лу­тан чо­век во по­ли­ти­ка. За еден чо­век да се за­ни­ма­ва со по­ли­ти­ка ка­ко про­фе­си­ја, тре­ба да има мно­гу чо­веч­ки ква­ли­те­ти, но ед­на од нај­важ­ни­те е да би­де искрен пред на­ро­дот и да не го ла­же, на се­кој на­чин да се оби­де да им по­мог­не на лу­ѓе­то со сво­е­то ра­бо­те­ње, да би­де чо­век од на­ро­дот и за на­ро­дот. А што до­би­ва на­ро­дот од За­ев? Це­ла 2015 го­ди­на ни по­ми­на во мал­тре­ти­ра­ње и во из­жи­ву­ва­ње од стра­на на За­ев и на дру­жи­на­та му со ау­ди­о­раз­го­во­ри до­би­е­ни на не­ле­га­лен на­чин. Пу­шта­ше та­ка­на­ре­че­ни бом­би со кои ја за­ма­ју­ва­ше ма­ке­дон­ска­та јав­ност со не­ка­ква ви­сти­на за Ма­ке­до­ни­ја, а ги тре­ти­ра­ше ка­ко крун­ски до­каз за не­мо­рал­но­ста на лу­ѓе­то, чи­и­што раз­го­во­ри беа пу­шта­ни. На­стра­на што мис­лам де­ка не­ма по­не­мо­рал­но не­што од тоа да слу­шаш, а не, пак, да пу­шташ ту­ѓи при­ват­ни раз­го­во­ри. Е се­га исти­от тој За­ев, ли­де­рот на опо­зи­ци­ја, мр­тов ла­ден ни ка­жу­ва де­ка би­ло со­се­ма нор­мал­но во при­ват­ни те­ле­фон­ски раз­го­во­ри чо­век да би­де по­от­пу­штен, по­вул­га­рен, по­ди­ре­ктен и де­ка ни­кој нор­ма­лен не мо­же та­ков раз­го­вор да сме­та за не­што се­ри­оз­но, а уште по­мал­ку за не­ка­ков до­каз! Тоа што це­ла др­жа­ва бе­ше си­лу­ва­на ед­на го­ди­на, не ва­жи, го за­бо­ра­ва­ме. Прем­но­гу не­се­ри­оз­но, па и од За­ев да е! Ни оста­ну­ва да се мо­ли­ме што по­ско­ро да дој­де 24 април и на­ро­дот со иста­та бру­тал­ност да му по­јас­ни де­ка му е пре­ку гла­ва од цир­ку­зан­ти ка­ко не­го, не­го­ва­та СДСМ и од си­те нив­ни Со­ро­со­ви пла­те­ни­ци.

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 160. број на неделникот „Република“, 25.09.2015)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.